Torenhoge stervormige zandduinen in de woestijn Uit nieuw onderzoek blijkt dat de woestijn zich in minder dan duizend jaar heeft gevormd.
De studie werd op 4 maart gepubliceerd in het tijdschrift Wetenschappelijke rapporten, is een van de relatief weinige die kunnen worden bekeken vanaf de zogenaamde sterduinen, de hoogste zandduinen op aarde. Sterrenduinen zijn genoemd naar hun meerarmige vormen en ontstaan op plekken waar de wind het hele jaar door van richting verandert. Nationale Parkdienst.
Hoewel sterrenduinen over de hele wereld worden aangetroffen, is er slechts één bevestigde sterduin in het gesteenterecord, van ongeveer 250 miljoen jaar geleden in Schotland. Charles BristowEen emeritus hoogleraar sedimentologie aan het University College London vertelde WordsSideKick.com. Dit kan zijn omdat onderzoekers niet weten waar ze op moeten letten om oude sterrenduinen te identificeren, zei hij.
Deze duinen zijn moeilijk te bestuderen omdat ze zich meestal op afgelegen locaties bevinden en het niet eenvoudig is om toegang te krijgen tot een paar honderd meter stuifzand.
Zandduinen zijn te vinden in Marokko in een duinveld genaamd Erg Chebbi. Gelukkig voor onderzoekers is het gebied een populaire toeristenplaats geworden, dus er zijn goede wegen en hotels langs de randen van het duinveld.
Het duin zelf is ongeveer 100 meter hoog. Het staat bij de lokale bevolking bekend als Lala Lala.
Om gegevens over de duinen te verzamelen, zei Bristow, co-auteur van het onderzoek Jeff Doler Onderzoekers van de Universiteit van Aberystwyth en onderzoeksstudenten gebruikten gronddoordringende radar, die kleine verschillen in zandkorrelgroottes en watergehalte onder het oppervlak van een duin kan detecteren. Met deze techniek konden onderzoekers een beeld opbouwen van de binnenste lagen van de zandduinen.
Ze groeven ook sleuven om monsters te nemen van lang begraven zand. Kwarts in zand accumuleert straling van natuurlijke bronnen in de aarde terwijl het begraven ligt. Door met een laser op kwarts te schijnen, kunnen onderzoekers deze straling meten en bepalen wanneer er voor het laatst zand op het oppervlak is gezien.
Deze blik in de duinen onthulde een verrassend korte geschiedenis. ‘Het meest opvallende is hoe jong ze is’, zei Bristow. “We hadden verwacht dat een 100 meter hoge zandduin heel oud zou zijn… duizenden jaren, misschien wel tienduizenden jaren. Deze zandduin bleek 900 jaar oud.”
Het zand aan de voet van het duin werd ongeveer 12.000 tot 13.000 jaar geleden begraven. Bristow zei dat deze oude zandduinen in het gebied vertegenwoordigen. Kort nadat deze oude duinen actief werden, volgde er een periode van 8.000 jaar waarin zich geen zand ophoopte. Het eerste deel van deze rustige periode viel ongeveer 11.700 jaar geleden samen met de verschuiving naar een warm, vochtig klimaat in de Sahara, wat het einde van het Plioceen markeerde. De laatste ijstijd En het begin van het Holoceen.
‘De woestijn is groen geworden’, zei Bristow. Planten ontkiemden en lieten het zand zakken, en mensen zwierven door de moerassige omgeving, misschien op zoek naar voedsel. Aan één kant van de Lala Lala-duinen werden aardewerkscherven en stenen werktuigen gevonden.
Ongeveer 4.000 jaar geleden eindigde deze natte periode en droogde de woestijn weer op. Bristow zei dat de duinen zich niet onmiddellijk begonnen te vormen. Er kan een vertraging zijn geweest toen het zand opwaaide maar zich niet ophoopte, of toen de duinen zich elders begonnen op te hopen.
De onderzoekers ontdekten dat Lala Lala elk jaar ongeveer 0,5 meter beweegt.
Het team ontdekte dat stellaire duinen pas ongeveer de afgelopen 900 jaar begonnen te groeien.
Bristow zei dat de resultaten erop wijzen dat, hoewel er over de hele wereld mogelijk sterduinen in zandsteen vastzitten, deze moeilijk te detecteren zijn. Omdat de duinen zo enorm zijn en geen enkel onderscheidend kenmerk hebben, hebben onderzoekers grote, blootliggende rotslagen nodig om een voldoende breed zicht te krijgen om de sterrenduinen te kunnen identificeren. Op sommige plaatsen kan het echter mogelijk zijn om deze definities te maken.
“Het is een verzameling kenmerken die er eigenlijk uitzien als andere duinen, maar als je ze samenvoegt, kun je zeggen: 'Ah, dit zou een sterrenduin kunnen zijn'”, zei Bristow.
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’
