Het mysterieuze object dat een ontmoeting met een ontmaskerd zwart gat heeft overleefd

Een mysterieuze wolk die op de een of andere manier een ontmoeting met een superzwaar zwart gat heeft overleefd, is nu onthuld.

Volgens een nieuwe studie van het object, G2 genaamd, zijn het eigenlijk drie jonge sterren, omgeven door een dikke wolk van gas en stof waaruit ze zijn geboren. Deze interpretatie biedt een nette oplossing voor vragen die onbeantwoord bleven nadat het in 2014 G2 Sgr A* – het superzware zwarte gat in het hart van de Melkweg – passeerde.

“We suggereren dat de waargenomen met stof bedekte objecten de overblijfselen zijn van een gesmolten jonge sterrenhoop die zich begon te vormen in de omringende kernschijf,” De onderzoekers schreven in hun paper:.

G2 Ontdekt in 2011 (beschreven in een studie) Geplaatst in 2012). Op dat moment raasde het naar een gebeurtenis die bekend staat als perinigricon – het punt in zijn baan waar het zich het dichtst bij een zwart gat bevindt.

Astronomen verwachtten volledig dat een nabije ontmoeting zou leiden tot verscheuring en verscheuring van G2 door Sgr A*, wat vuurwerk zou produceren dat uit superzware zwarte gaten zou spatten.

Het feit dat er niets gebeurde werd later aangeduid als “kosmisch vervagenG2 verwijdde en werd langer toen het het zwarte gat naderde; toen, voorbij het perinigricon-gebied, keerde het terug naar een meer compacte vorm.

Een ander vervelend kenmerk van de G2 is dat hij extreem heet is, veel heter dan een stofwolk zou moeten zijn. Het is mogelijk dat Sgr A*, of andere sterren, het object verwarmden, maar het bleef dezelfde temperatuur, waar het ook was. Dit geeft aan dat alles wat G2 aan het opwarmen was, van binnenuit de cloud zelf komt, niet van invloeden van buitenaf.

De astronomen ontdekten dat deze twee gedragingen meer in overeenstemming zijn met het gedrag van de ster. Vorig jaar suggereerde een team van onderzoekers dat de G2-wolk een ster zou kunnen bevatten die erin verborgen is – het product van een botsing tussen twee sterren die een enorme wolk van gas en stof om hen heen produceerde.

Maar dezelfde studie onthulde ook de ontdekking van vier andere soortgelijke objecten in het galactische centrum, waardoor het totale aantal G-objecten op zes komt. Dit is een groot aantal compacte dubbelsterren.

Nu heeft een team van onderzoekers onder leiding van astrofysicus Florian Becker van de Universiteit van Keulen in Duitsland een alternatieve verklaring bedacht, na een gedetailleerd overzicht van 14 jaar observaties die zijn gemaakt met de Very Large Telescope. SINFONI een gereedschap.

Volgens hun analyse zou G2 drie sterren moeten verbergen, waarvan de leeftijd ongeveer een miljoen jaar is. Dit is te klein voor de sterren; Daarentegen is de zon 4,6 miljard jaar oud. G2-sterren zijn zo klein dat ze nog steeds worden omringd door materiaal uit de wolk waarin ze zijn gevormd.

“G2 bestaat eigenlijk uit drie jonge, geavanceerde sterren is opwindend”, zei hij. Peissker zegtDe ontdekking maakt de drie sterren tot de kleinste die ooit rond SgrA* zijn waargenomen.

Het galactische centrum heeft al een uitbreiding Een voorname groep jonge sterren, bekend als S-massa. Volgens het Peißker-teammodel kunnen G2-sterren tot deze groep behoren.

De sterren zouden in dezelfde stellaire kraamkamer zijn ontstaan ​​en een cluster vormen die sindsdien is gesplitst, waarbij afzonderlijke sterren zich scheiden en nieuwe banen rond Sgr A* genereren.

Zelfs als ze niet geassocieerd zijn met cluster S, is het mogelijk dat de G2-sterren ooit deel uitmaakten van een grotere groep sterren. Andere stoffige objecten in een baan om Sgr A* zouden ook leden van deze groep kunnen zijn, die door de zwaartekracht zou zijn verstoord nadat ze zich vanaf een grotere afstand in de richting van het superzware zwarte gat hadden bewogen.

Aangezien de omgeving rond Sgr A* niet gunstig wordt geacht voor stervorming, zal verder onderzoek nodig zijn om te ontdekken waar G2 en andere G-objecten mogelijk zijn ontstaan. Astronomen kunnen de nieuwe bevindingen mogelijk ook gebruiken om er meer over te begrijpen zwarte gaten.

“De nieuwe bevindingen bieden unieke inzichten in hoe zwarte gaten werken”, Peissker zegt.

“We kunnen de SgrA-omgeving* gebruiken als blauwdruk om meer te weten te komen over de evolutie en processen van andere sterrenstelsels in heel verschillende hoeken van ons universum.”

De zoekopdracht is gepubliceerd in Astrofysisch tijdschrift.