Wilde creatie op een verfijnde manier. Zo prees een lokale Zwitserse journalist de Nederlandse chef-kok Jeroen Actien tijdens zijn vorige baan. 'Extreem creatief' is een van die uitdrukkingen die vaak wordt gebruikt (hier schuldig), maar in dit geval is het wel toepasselijk. Dit is wat de chef nu doet in zijn geboorteland Nederland, waar hij in grote schoenen is gestapt.
Eind vorig jaar pakte hij samen met zijn partner Sanne Actian het verhaal op Inter Scholtz Een restaurant in Zeeland vlakbij de Belgische grens. Chef-kok Janice Brevet bemande daar tussen 2001 en 2023 de ovens en verdiende drie Michelinsterren. Hem vervangen was niet eenvoudig, maar toen het pand te koop kwam, dacht een Belgische foodblogger aan Achtiens.
“Inter Scholz zit hier al 55 jaar”, vertelt Jeroen. ‘Het is een van de mooiste instellingen van Nederland. Daar moeten we op zijn minst over nadenken.’ Lang hoefden ze niet na te denken.
Jeroen wist al vanaf zijn veertiende dat hij chef-kok wilde worden en door de jaren heen groeide hij van bistrokeukens door naar De Libreje, destijds de andere drie sterren van Nederland. (Het is ook de plek waar hij Sanne ontmoette, die de eetkamer runt.) In vijf jaar tijd in Zwitserland verdienden ze twee Michelinsterren bij Sens, het fine dining restaurant in het Vitznauerhof Hotel.
Als chef-kok van een traditioneel hotel brengt veel verantwoordelijkheid met zich mee, en Actians wilde zich concentreren op kleinschalig gastronomisch eten in hun thuisland. Dus kwamen ze naar Inter Scaldes om met verkopers te praten en zagen dat het voedsel centraal stond en een prachtig gebouw had dat, hoewel het een volledige renovatie nodig had, zei: “Dat is niet wie wij zijn.”
Dit deden zij in samenwerking met kussenhotels, Een kleine verzameling boetiekwoningen in residentiële stijl in Nederland en België. Ondanks hun naam leggen de hotels grote nadruk op gastronomie, waarbij veel van hun restaurants worden aanbevolen door Michelin of Gold & Milla. (Om eerlijk te zijn, de bedden zijn ook fijn.)
Ze hebben de indeling van het restaurant en de tuin waar het uitkijkt aangepast aan de beste foodtrends van de jaren 2020. Gasten nemen hun eerste drankje en snacks op de banken in een lounge en lopen vervolgens door een verouderde kamer op weg naar de keuken, waar chef-koks een maaltijd bereiden waar ze naar kunnen kijken.
Pas dan verhuizen ze naar de eetkamer, die opnieuw is ingericht Studio Linz, een bedrijf dat bekend staat om zijn werk aan het Rijks Restaurant in Amsterdam en het Royal Opera House in Londen. Het ontwerp, allemaal zachte blauw- en grijstinten, is geïnspireerd op de regio, en de indeling van de op maat gemaakte banken die de zitplaatsen vormen voor een zestal eettafels doet denken aan een reeks eilanden.
Het restaurant ligt op een schiereiland dat uitmondt in de Schelde, een van de vele grote rivieren die in Zeeland uitmonden in de zee. (Inter Scaldes is Latijn voor 'tussen de scaldes.') Het vertaalt zich niet alleen in een stromend, dubbelzinnig waterontwerp; Dit plaatst de plaats in het centrum van verse zeevruchten.
De meeste vis- en schaaldieren liggen op vijf minuten afstand. (En je kunt er een deel van eten in zijn onopgesmukte glorie – absoluut Otcherij, al bijna 120 jaar een oester- en mosselkwekerij aan de Delta.) Alle kreeften komen uit de Noordzee, niet uit Canada. Groenten komen uit eigen tuinen of boeren uit de buurt, en ze bieden ook lamsvlees en kaas. Chef-koks zoeken naar zeewier en kruiden. De enige uitzonderingen op de hyperlokale filosofie zijn citrusvruchten die rechtstreeks uit Spanje worden geïmporteerd en olijfolie die wordt geproduceerd door een Zwitserse microproducent in de regio Alentejo in Portugal.
Nu legt iedereen natuurlijk de nadruk op foerageren en lokaal, maar in de handen van Achtien valt hij, dankzij zijn vakkundige fermentatie-, droog- en rijpingstechnieken, op. Een van de eerste snacks toen ik er in februari was – nog steeds in de lounge – was inktvisinkt die in een klein gebakje werd gegoten, gegarneerd met gegrilde octopus, gerookt en drooggerijpt totdat het de textuur van Parmezaanse kaas aannam en vervolgens geraspt. Zuur. De keukencursus combineerde lokale aubergines, aardappelen en uien met paars aardappelijs en heet schuim.
Vervolgens staan iconische gerechten op de kaart onder meer oude snoekbaars met goji, terrine van ongeforceerde eendenlever, langoustines en dragon op houtskool en passievrucht, geitenwrongel, eigeel, aardappel en kaviaar. Het hoofdgerecht (meestal vlees) wordt geserveerd met een op maat gemaakt Japans mes met een handvat van gemalen oesterschelpen, naast een soep gemaakt van oesters uit oesters. Voor het dessert wordt een kaaswagen uitgerold.
Amsterdammers zullen je vertellen dat omdat Nederland klein is, Zeeland en de Inter Scaldes ver van de hoofdstad liggen. Ze hebben het mis; Met de auto duurt het ruim twee uur. Een dutje doen na het eten is echter altijd een goed idee en daar is Inter Scholtz goed op voorbereid.
Ook het hotelgedeelte, met 12 exclusieve kamers en een restaurant gereserveerd voor de gasten, is gerenoveerd. De suites zijn stijlvol, met kunstboeken en Corbusier-keuzelounges en comfortabel. Ze worden geleverd met een meergangenontbijt, bereid met dezelfde aandacht voor wilde creativiteit en verfijnde techniek.
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’