Het opruimen van bevroren afval in het hoogste kamp van de Everest zal jaren duren: NPR

KATHMANDU, Nepal – Het hoogste kamp op de hoogste berg ter wereld is gevuld met afval dat volgens een sherpa jaren zal duren om op te ruimen.

Een team van soldaten en sherpa’s, gefinancierd door de Nepalese regering, heeft tijdens het klimseizoen van dit jaar 11 ton afval, vier lichamen en een skelet van de Mount Everest verwijderd.

Ang Babu Sherpa, die het Sherpa-team leidde, zei dat er misschien wel 40 tot 50 ton (88.000 tot 110.000 pond) afval nog aanwezig is op South Col, het laatste kamp voordat klimmers proberen de top te beklimmen.

“Het afval dat daar achterbleef bestond voornamelijk uit oude tenten, enkele voedselblikken, gaspatronen, zuurstofflessen, tentpakketten en touwen die werden gebruikt voor het klimmen en bevestigen van tenten”, zei hij, eraan toevoegend dat het afval in lagen ligt en bevroren is op een hoogte van 8.000 meter. (26.400 voet) waar het South Col-kamp zich bevindt.

Sinds de top in 1953 voor het eerst werd bedwongen, hebben duizenden klimmers hem beklommen, waarbij velen van hen meer achterlieten dan alleen hun voetafdrukken.

De afgelopen jaren heeft een overheidsvereiste dat klimmers hun afval meenemen of hun afval kwijtraken, in combinatie met een groter bewustzijn onder klimmers over het milieu, de hoeveelheid afval die achterblijft aanzienlijk verminderd. In voorgaande decennia was dit echter niet het geval.

“Het meeste afval kwam van oude expedities”, zei Ang Babu.

De sherpa’s van het team verzamelden afval en lichamen uit hoger gelegen gebieden, terwijl soldaten wekenlang op lagere niveaus en in het basiskampgebied werkten tijdens het populaire klimseizoen in de lente, wanneer de weersomstandigheden gunstiger zijn.

Afval dat op de klimroute van de Mount Everest wordt verzameld, wordt gestapeld voordat het wordt gesorteerd voor recycling in een fabriek van Agni Ventures, een bureau dat recyclebaar afval beheert, in Kathmandu, Nepal, maandag 24 juni 2024.

Sanjog Manandhar/Associated Press

Onderschrift verbergen

Schakel bijschrift in

Sanjog Manandhar/Associated Press

Ang Babu zei dat het weer een grote uitdaging was voor hun werk in het South Col-gebied, waar het zuurstofniveau een derde van normaal is, de wind snel kan omslaan in sneeuwstormen en de temperatuur keldert.

“We moesten wachten op goed weer totdat de zon het ijs had laten smelten. Maar lang wachten in zo’n situatie en omstandigheden is absoluut niet mogelijk. Het is moeilijk om lang te overleven met zo’n laag zuurstofniveau. ” hij zei.

Het afval uit het ijs halen is ook een grote opgave, omdat het in het ijs bevroren is en het breken van de blokken niet eenvoudig is.

Hij zei dat het twee dagen duurde om één lichaam op te graven in de buurt van de zuidelijke zeestraat, omdat het in staande positie diep in het ijs bevroren was. Halverwege werd het team gedwongen zich terug te trekken naar kampen op lagere hoogte vanwege de verslechterende weersomstandigheden, en vervolgens het werk te hervatten nadat ze verbeterd waren.

Een ander lichaam bevond zich op een veel grotere hoogte, op 8.400 meter (27.720 voet), en werd naar kamp 2 gesleept, waar het werd opgepikt door een helikopter.

De lichamen werden voor identificatie naar het Tribhuvan Universitair Onderwijsziekenhuis in Kathmandu gebracht.

Van de 11 ton verwijderd afval werd drie ton biologisch afbreekbaar materiaal vervoerd naar dorpen aan de voet van de Mount Everest, en de resterende acht ton werd vervoerd door dragers en ossen en vervolgens per vrachtwagen naar Kathmandu vervoerd. Daar werd het gesorteerd voor recycling in een fabriek van Agni Ventures, een bureau dat recyclebaar afval beheert.

“Het oudste afval dat we ontvingen stamde uit 1957 en bestond uit oplaadbare batterijen voor zaklampen”, zegt Sushil Khadga van het bureau.

Waarom laten klimmers afval achter?

“Op zo’n grote hoogte is het leven erg moeilijk en neemt de zuurstof aanzienlijk af. De klimmers en hun helpers zijn dus meer gefocust op het redden van zichzelf”, zei Khadja.