Het is logisch dat Tesla draadloze opladers maakt. Als je aan het bedrijf denkt, denk je immers aan elektrische auto’s en hun superchargers (tenminste, nadat je het beeld van Elon Musk uit je hoofd hebt gezet). Maar draadloos opladen is een iets ander beest dat kennis van magnetische velden en expertise op het gebied van energietransmissietechnologieën vereist. Dat is waar Freepower, voorheen bekend als Aira, om de hoek komt kijken. Oprichter Jake Slatnick startte het bedrijf in 2017 en vertelt Engadget dat het de afgelopen vijf en een half jaar heeft gewerkt aan de ontwikkeling van “een meer geavanceerde vorm van Qi”, de industriebrede standaard voor draadloos opladen.
Als ’technologieleverancier’, volgens Slatnick, maakt Freepower bovendien meestal geen producten voor consumenten Bedoeïenen goederen. Toen het Pro-model in 2019 werd gelanceerd, werd het beschouwd als een aantrekkelijk alternatief voor het geannuleerde AirPower-oplaadstation van Apple. Beide beloven om maximaal drie apparaten van stroom te voorzien zonder ze zorgvuldig uit te lijnen met de oplaadspoelen. Maar de Base Station-serie wordt niet langer ondersteund en heeft compatibiliteitsproblemen die de laadsnelheid beïnvloeden.
In december vorig jaar maakten Tesla en Freepower bekend Draadloos oplaadplatform, en is mogelijk de spirituele opvolger van het Base Station Pro. Net als veel andere producten van de autofabrikant is het bijna net zo duur. Met $ 300 is het aanbod van Tesla twee keer zo duur als het duurste item. Die-hard fans zullen de premium echter misschien niet erg vinden, en er zijn hier enkele unieke kenmerken die Delta zouden kunnen verklaren (hoewel ik volhoud dat er nog steeds voldoende rechtvaardiging is).
Voor het geld krijg je in ieder geval wat voelt als een solide, premium product. Het laadplatform is een stevig, dicht blok van ongeveer 220 mm (8,66 inch) breed en weegt 747 gram (1,64 lb). Samen met de magnetische standaard die hem schuin omhoog houdt, komt het geheel op 1,02 kg (2,26 lbs), wat behoorlijk fors is. Het is niet zo dat je het in je rugzak zou meenemen, dus het is geen groot probleem, maar het is het vermelden waard voor het geval je hoopt het mee te nemen op je volgende reis.
Afgezien van die kleine noot, is er niet veel om over te klagen. De Alcantara-stof op het oppervlak zorgt voor een gripvaste textuur voor mijn gladde telefoons, en de voedingskabel is 60 inch lang, dus hij loopt gemakkelijk naar mijn bijzettafeltje vanaf het dichtstbijzijnde stopcontact. Het snoer rolt ook netjes in het kleine gaatje, dus fans van kabelbeheer zullen blij zijn. Het meegeleverde 65W-dock en de oplader hebben een hoekig patroon dat doet denken aan een Cybertruck-oplader, in een matzwarte afwerking. Het is niet veel om naar te kijken, totdat je het van dichterbij bekijkt en de kleine esthetische details begint op te merken.
Terwijl Tesla verantwoordelijk was voor het uiterlijk van de oplaadstandaard, zorgde Freepower voor de technologie. Met 30 ingebouwde spoelen onder het oppervlak, waarbij de lussen in lagen in elkaar passen, zou je niet alleen tot 3 apparaten tegelijk moeten kunnen opladen, maar ook waar je ze neerzet. Dit is het idee van “ruimtelijke vrijheid” genoemd door Slatnick, waarbij je, in tegenstelling tot Magsafe of andere Qi-producten, je telefoon niet hoeft uit te lijnen met de ringen op de oplader om een verbinding tot stand te brengen.
Ik vond het leuk om willekeurig mijn iPhone 14 Pro erin te gooien en me geen zorgen te hoeven maken over het uitlijnen van de cirkels of wachten tot magneten hem op zijn plaats houden. Het was ook leuk dat toen ik de iPhone een beetje draaide om ruimte te maken voor de Pixel 6 Pro, de lading niet zakte.
Een klein ding dat me opviel, was een kleine vertraging van een paar seconden vanaf het moment dat ik mijn telefoon op het oppervlak plaatste totdat de oplaadindicator op het scherm verscheen. Dit is iets langzamer dan andere Qi-opladers die ik heb getest, maar het is geen grote zorg. De werkelijke laadsnelheid is vergelijkbaar met die van Magsafe en andere Qi-apparaten die 15W-snelheden ondersteunen. Mijn iPhone 14 Pro ging in 22 minuten van 57 procent naar 65 procent, wat overeenkomt met mijn ervaring met een oude draadloze oplader van Belkin.
Het enige dat anders was, was hoe warm mijn telefoon was na ongeveer een half uur op de standaard te hebben gestaan. Door opladen in het algemeen, en draadloos opladen in het bijzonder, kan het apparaat warm worden, maar deze voelt warmer aan dan normaal. Het was niet genoeg om me te alarmeren of me te verbranden, maar ik heb mijn apparaten ook nooit langer dan een uur op deze laten staan, dus ik weet niet zeker hoe het zou aflopen als ik ze een nacht zou laten staan. Deze groter dan normale warmteafgifte geeft aan dat er mogelijk wat energie wordt verspild in het proces. We hebben Freepower gevraagd om de efficiëntie van hun technologie uit te leggen en zullen updaten wanneer we een antwoord krijgen.
Opgemerkt moet worden dat het vaak genoemde probleem was dat het “te heet” werd vanwege het ontwerp met meerdere spoelen. Slatnick vertelde Engadget dat hoewel zijn technologie “functioneel gelijk is aan AirPower”, het een team van deskundige ingenieurs heeft die verschillende uitdagingen in het ontwerp met meerdere spoelen hebben opgelost. Dit omvat het uitzoeken hoe meerdere apparaten tegelijk van stroom kunnen worden voorzien, uitzoeken waar de spoelen van elke ontvanger zijn, wat voor verschillende laadniveaus ze kunnen zijn, en hoe dit allemaal te doen zonder al te veel stroom te gebruiken.
Ik ben niet van plan $ 300 te laten vallen voor een draadloos oplaadstation van het merk Tesla, ook al is het erg stijlvol en technologisch indrukwekkend. Afgezien van mijn bezorgdheid over hoe heet mijn telefoon wordt, ben ik niet het type dat $ 300 betaalt voor iets dat ik eigenlijk niet nodig heb. behalve ik ik ben geïnteresseerd in wat . Slatnick wil blijven samenwerken met andere autofabrikanten of meubelbedrijven om erachter te komen hoe draadloze oplaadtechnologie voor meerdere apparaten kan worden geïntegreerd in alle oppervlakken om ons heen. Misschien zien we op een dag keukentafels of achterbankzakken in auto’s die apparaten kunnen opladen waar we zo vaak op zijn gaan vertrouwen. Laten we hopen dat we daar komen zonder al te veel ontploffende telefoons of elektrische branden.
‘Reader. Furious humble travel enthusiast. Extreme food scientist. Writer. Communicator.’