Hubble legt de brullende stormen van de reus en de vulkanische maan Io vast

Orkanen, windschering en hevige stormen brengen de atmosfeer van Jupiter in beweging

De grootste en dichtstbijzijnde gigantische exoplaneten, JupiterKleurrijke wolken presenteren een steeds veranderende caleidoscoop van vormen en kleuren. Dit is een planeet waar altijd stormachtig weer aanwezig is: orkanen, anticyclonen, windschering en de grootste storm in het zonnestelsel, de Grote Rode Vlek.

Jupiter heeft geen vast oppervlak en is permanent bedekt door grote wolken ammoniakijskristallen van slechts ongeveer 50 kilometer dik in een atmosfeer van tienduizenden kilometers diep die de planeet zijn gestreepte uiterlijk geeft.

De banden worden geproduceerd doordat lucht op verschillende breedtegraden in verschillende richtingen stroomt met snelheden van bijna 560 kilometer per uur. Lichtgekleurde gebieden waar de atmosfeer stijgt, worden regio's genoemd. Donkere gebieden waar lucht valt, worden gordels genoemd. Wanneer deze tegengestelde stromen op elkaar inwerken, ontstaan ​​er stormen en verstoringen.

Hubble volgt deze dynamische veranderingen elk jaar met ongekende helderheid, en er zijn altijd nieuwe verrassingen. De talrijke grote stormen en kleine witte wolken die in de nieuwste Hubble-beelden te zien zijn, zijn het bewijs dat er momenteel veel activiteit plaatsvindt in de atmosfeer van Jupiter.

Jupiter is omgeven door strepen van oranjebruin, lichtgrijs, zachtgeel en crèmetinten. Veel grote stormen en kleine witte wolken bestrijken de planeet. De grootste storm, de Grote Rode Vlek, is het meest opvallende kenmerk in het derde deel linksonder in deze weergave. Rechtsonder is een kleinere, roodachtige anticycloon, Red Spot Jr. Een andere kleine anticycloon wordt in rood weergegeven nabij het middenbovengedeelte van de afbeelding. Rechtsboven in het midden van de afbeelding verschijnen een paar stormen naast elkaar: een donkerrode, driehoekige tornado en een roodachtige anticycloon. Helemaal links in de afbeelding bevindt zich Jupiters kleine maan Io. De bonte oranje kleur is waar vulkanische stroomafzettingen op het oppervlak van Io verschijnen. Afbeelding tegoed: NASA, ESA, Amy Simon (NASA-GSFC)

De Hubble-ruimtetelescoop volgt het stormachtige weer van Jupiter

De gigantische planeet Jupiter opnieuw bezocht, in al zijn diverse glorie NASA'S Hubble-ruimtetelescoop In deze nieuwste beelden, gemaakt van 5 tot 6 januari 2024, zijn beide kanten van de planeet zichtbaar. Hubble observeert elk jaar Jupiter en andere planeten in het buitenste deel van het zonnestelsel in zonlicht Outer Planet Atmosferisch Erfgoedprogramma (OPAL). Dit komt omdat deze grote werelden omgeven zijn door wolken en mist die worden aangewakkerd door hevige wind, waardoor een caleidoscoop van steeds veranderende weerpatronen ontstaat.

[left image] – De klassieke Grote Rode Vlek is prominent aanwezig in de atmosfeer van Jupiter en is groot genoeg om de aarde te verzwelgen. Rechtsonder, op een meer zuidelijke breedtegraad, bevindt zich een kenmerk dat ook wel de Red Spot Jr. Deze anticycloon was het resultaat van de samensmelting van stormen in 1998 en 2000 en zag er voor het eerst rood uit in 2006, voordat hij in de daaropvolgende jaren terugkeerde naar een lichtbeige kleur. Dit jaar is het weer wat roder. De bron van de rode kleur is onbekend, maar kan een combinatie van chemische verbindingen omvatten: zwavel, fosfor of organische materialen. Red Spot Jr. blijft in hun rijstrook, maar beweegt in tegengestelde richting. Met de Grote Rode Vlek ongeveer elke twee jaar. Een andere kleine rode anticycloon verschijnt verder naar het noorden.

[right image] – Stormactiviteit is ook zichtbaar op het tegenovergestelde halfrond. Een paar stormen, een dieprode cycloon en een roodachtige anticycloon, verschijnen rechts van het midden naast elkaar. Het ziet er zo rood uit dat het op het eerste gezicht lijkt alsof Jupiter zijn knie heeft gevild. Deze stormen draaien in tegengestelde richtingen, wat wijst op een afwisselend patroon van hoge- en lagedruksystemen. Bij een orkaan zijn er aan de randen stijgende golven en in het midden dalende wolken, waardoor de atmosferische mist opklaart.

Bron: NASA Goddard Space Flight Center, hoofdproducent: Paul Morris

Er wordt verwacht dat de stormen voor elkaar zullen stuiteren, omdat hun tegengestelde rotatie met de klok mee en tegen de klok in ervoor zorgt dat ze elkaar afstoten. “Talrijke grote stormen en kleine witte wolken zijn het kenmerk van veel van de activiteit die momenteel in de atmosfeer van Jupiter plaatsvindt”, zegt Opal-projectleider Amy Simon van NASA's Goddard Space Flight Center in Greenbelt, Maryland.

Aan de linkerkant van de afbeelding bevindt zich de binnenste Galileïsche maan, Io – het meest vulkanisch actieve lichaam in het zonnestelsel, ondanks zijn kleine formaat (slechts iets groter dan de maan van de aarde). Hubble lost vulkanische stroomafzettingen op het oppervlak op. Hubble's gevoeligheid voor blauwe en violette golflengten onthult duidelijk interessante oppervlaktekenmerken. In 1979 NASA Reiziger 1 Het ruimtevaartuig ontdekte het pizza-achtige uiterlijk en de vulkanische activiteit van Io, wat planetaire wetenschappers verraste omdat het een kleine maan is. Hubble ging verder waar Voyager was gebleven door jaar na jaar de turbulente Io te observeren.

De afbeeldingen van de Hubble-ruimtetelescoop die in deze geanimeerde wetenschappelijke visualisatie zijn gebruikt, tonen een volledige rotatie van de gigantische planeet Jupiter. Dit is geen real-time film. In plaats daarvan worden Hubble's opnamen van de kleurrijke planeet, gemaakt op 5 en 6 januari 2024, op een bol getekend, waarna het model in de animatie wordt geroteerd. De werkelijke rotatiesnelheid van de planeet bedraagt ​​ongeveer 10 uur, wat gemakkelijk in kaart kan worden gebracht door de Grote Rode Vlek bij elke volledige rotatie te zien komen en gaan. Hubble observeert elk jaar Jupiter en andere planeten in het buitenste deel van het zonnestelsel in het kader van het Exoplanet Legacy Program (OPAL). Afbeelding tegoed: NASA, ESA, Amy Simon (NASA-GSFC), Joseph DePasquale (STScI)

De Hubble-ruimtetelescoop is al meer dan dertig jaar in gebruik en blijft baanbrekende ontdekkingen doen die vorm geven aan ons fundamentele begrip van het universum. Hubble is een project van internationale samenwerking tussen NASA en de European Space Agency (ESA).Europese Ruimtevaartorganisatie). NASA's Goddard Space Flight Center in Greenbelt, Maryland, exploiteert de telescoop. Goddard voert ook missieoperaties uit met Lockheed Martin Space in Denver, Colorado. Het Space Telescope Science Institute (STScI) in Baltimore, Maryland, voert de wetenschappelijke operaties van Hubble en Webb uit voor NASA. STScI wordt voor NASA beheerd door de Association of Universities for Research in Astronomy in Washington, DC

Deze serie van twaalf panelen van opnamen met de Hubble Ruimtetelescoop, gemaakt op 5 en 6 januari 2024, toont momentopnamen van de volledige baan van de gigantische planeet Jupiter. De Grote Rode Vlek kan worden gebruikt om de werkelijke rotatiesnelheid van de planeet te meten, die ongeveer 10 uur bedraagt. De binnenste Galilese satelliet, Io, is in verschillende opnamen zichtbaar, samen met zijn schaduw die over de toppen van de wolken van Jupiter trekt. Hubble observeert elk jaar Jupiter en andere planeten in het buitenste deel van het zonnestelsel in het kader van het Exoplanet Legacy Program (OPAL). Krediet: Amy Simon (NASA-GSFC)