Dornike Sacadoya worstelde afgelopen weekend waar zijn ouders vluchtten vanwege de politieke situatie begin jaren negentig. Judoka, een 24-jarige uit Trachton, werd geboren in het Nederlandse vluchtelingencentrum en wilde totamimatten inleggen in waar het grootste deel van haar familie woonde: Georgië.
Sakatoya, de enige judospeler die Nederland vertegenwoordigde bij de Grand Slam in de Georgische hoofdstad Tbilisi, rekende niet op de selectie van Nederlandse judospelers voor de Olympische Spelen van komende zomer in Tokio. In de 60kg-klasse miste hij de bronzen medaille.
Sakatoi, die al een ticket naar Tokio heeft, zei: “Ze weten wie ik ben in Georgië. Judo is in Nederland een even belangrijke nationale sport als voetbal. Vechtsporten maken deel uit van de cultuur. Mijn wedstrijden worden constant live uitgezonden. In Georgië zien ze mij als een Georgische judospeler die voor Nederland speelt.
De 12e persoon ter wereld in de lichtgewicht divisie ziet het anders, maar hij voelt warme gevoelens als hij aan Nederland en Georgië denkt. Na zijn geboorte verbleef Sagado vier jaar in het Asylum Seeker Centre in Leverton, maar hij herinnert zich niet veel van die tijd. De eerste herinneringen gaan terug naar het moment dat hij met zijn ouders en zus naar Tracton ging.
Georgische stijl
Als vader van een judo-leraar was het spel voor de jonge Sakadoya al snel een feit. Thuis had hij een judospeeltje om mee te spelen, en al snel werd hij lid van de plaatselijke vereniging van het Friese dorp. “Ik vond het niet echt leuk, maar ik was er erg goed in”, zei Zakatoya, die opgroeide in beide talen.
Op weg naar judo trok hij zich terug bij andere Nederlandse judospelers. Waar ze zich voornamelijk richtten op techniek en tactiek, erfde Sacadoya het vechten als een soort worstelaar, en krijgt ze ook Georgische jodok onderwezen. “In Nederland is er meer interesse om je tegenstander op de juiste manier te beheersen en bij je weg te houden, terwijl Georgische judospelers de voorkeur geven aan fysieke gevechten.”
In de loop der jaren hebben de Europese kampioenschappen voor junioren 2016 er hun eigen draai aan gegeven en het beste van twee werelden gecombineerd. Hoewel dit niet de enige reden is waarom judoka, die lange tijd de titel “lui” heeft gehad, de afgelopen jaren grote verbeteringen in de ranglijst heeft gezien. Hij begon te leven als een groot atleet; Hij is meer gefocust op zijn dieet en gaat vroeg naar bed.
Essentiële link
Dit zou leiden tot een aparte Olympische medaille in Tokio, hoewel Sagadoya in feite een onvermijdelijke toevoeging is geworden aan de mixed-team-competitie, die nieuw is in de sport. Drie mannen (tot 73 kg klasse, tot 90 kg en meer dan 90 kg) en drie vrouwen (tot 57 kg, tot 70 kg en meer dan 70 kg) strijden met elkaar. Geen enkel land kan in een team strijden tenzij een judospeler zich in al deze categorieën individueel kwalificeert voor de wedstrijden.
Sakadoya is de enige mannelijke judospeler die Nederland vertegenwoordigt in de gewichtsklasse 73 kg, maar hij heeft een goede kans om te strijden tegen iemand die zwaarder is dan hij. In tegenstelling tot veel Aziatische landen kent Nederland judospelers van hoge kwaliteit. Dit is niet verwonderlijk boven de gemiddelde bevolking. De 1,63 m lange sakadoya met Georgische roots is een welkome uitzondering.
In het begin was het ongunstig omdat ik een aantal goede sparende partners heb om mee te trainen. Maar tegenwoordig zijn er te veel Papandale-judospelers, die moeten tot het uiterste gaan en van mij de beste maken. Ik ga meestal naar het buitenland om mezelf te meten met andere lichte gewichten.
Gemiddeld reist hij een of twee keer per jaar naar het land van zijn ouders, waarvan hij zegt dat het zijn tweede huis is. Train of vier de feestdagen. Maar het idee om als judo te verschijnen voor gekke Georgia-judo in plaats van Holland werd door hem nooit serieus genomen.
Tsjakadoea: Ik ben hier geboren, ik ben het aan Nederland verschuldigd. Al mijn vrienden wonen hier, en het leven van Nederland is hoe dan ook beter dan dat van Georgië. Ook staat in internationale regels dat je drie jaar lang geen judo mag beoefenen als je als judo voor een ander land wilt strijden.
Zo werd hij de eerste Nederlandse atleet die een lichtgewicht Olympische medaille won na het brons van Robin Hawks op de Olympische Spelen van 2008 in Peking. “Ik zal spelen als Olympisch kampioen”, zegt Sacadoya. Eén ding weet ik zeker: als hij wint, krijgt hij een feest in zowel Nederland als Georgië.
