Naast de korte levensduur van stikstofdioxide is er ook het probleem dat er te veel natuurlijke bronnen zijn die het produceren – van bliksem tot… bosbrandenDe ontdekking hiervan is dus misschien geen krachtig bewijs dat een buitenaardse beschaving bijvoorbeeld verbrandingsmotoren heeft ontwikkeld, of enige andere technologie om stikstofdioxide uit te spuwen. Arne en haar co-auteurs beweren echter dat natuurlijke bronnen op aarde alleen niet genoeg stikstofdioxide zouden produceren om het van een afstand detecteerbaar te maken. Daarom kan het observeren ervan in de atmosfeer van een andere planeet er feitelijk op wijzen dat er een of andere industriële activiteit gaande is.
Wetenschappers bestuderen al het licht dat wordt weerkaatst door verre planeten om te proberen vast te stellen welke chemicaliën daar mogelijk aanwezig zijn. In september meldden onderzoekers dat ze de James Webb-ruimtetelescoop hadden gebruikt Om methaan en kooldioxide te detecteren In de atmosfeer van een planeet genaamd K2-18b, die rond een dwergster draait op ongeveer 120 lichtjaar van de aarde. Dit was op zichzelf al een belangrijke ontdekking, omdat het suggereerde dat de planeet omgeven zou kunnen zijn door een oceaan van water.
“Dit is de eerste keer ooit dat we zo dichtbij kunnen komen dat we kunnen zeggen dat er een oceaan op een exoplaneet bestaat”, zegt Nikku Madhusudhan van de Universiteit van Cambridge.
Dit vind je misschien ook leuk:
Maar hij en zijn collega’s vonden in de atmosfeer van K2-18b ook bewijs van een opwindender bestanddeel dat bekend staat als dimethylsulfide of DMS. Op aarde produceert alleen het leven deze verbinding, hoewel het ook wordt uitgestoten door sommige industriële bronnen, bijvoorbeeld pulpfabrieken die hout verwerken.
Madhusudan benadrukt dat het resultaat voorlopig is en verdere bevestiging vereist om te bevestigen dat DMS daadwerkelijk bestaat. Maar in principe zou het een biosignatuur kunnen zijn – een teken van leven – en wie weet misschien ook wel een technologische vingerafdruk, als buitenaardse wezens materialen op een vergelijkbare manier verwerken als wij hout op aarde verwerken. Madhusudan voegt er echter aan toe dat hij het moeilijk vindt om zich een buitenaardse industriële beschaving voor te stellen in een wereld die mogelijk volledig bedekt is met water.
Bij de zoektocht naar leven elders in het universum moet echter rekening worden gehouden met mogelijkheden die ons zouden kunnen verrassen: ‘We moeten het onverwachte verwachten.’
