De laatste update van de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, het codeboek dat wordt gebruikt door professionals in de geestelijke gezondheidszorg, bevat een nieuwe officieel erkende aandoening: langdurige droefheidsstoornis. Mensen die langdurig verdriet ervaren, worden geacht intense gevoelens en gepreoccupeerde gedachten te hebben die hen hinderen of hun dagelijks functioneren buiten het normale rouwproces belemmeren.
De Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders is gemaakt door de American Psychiatric Association en wordt vaak de psychiatrische bijbel genoemd. Het is niet alleen een gids voor clinici, omdat verzekeraars doorgaans op de DSM vertrouwen om ermee in te stemmen behandelingen voor deze verschillende aandoeningen te dekken. Gegevensvalidatie in de DSM heeft dus ook een belangrijk financieel gewicht.
Volgens de APA kunnen mensen die langdurig verdrietig zijn, expertise “Extreem verlangen naar de overledene of preoccupatie met de gedachten van de overledene, of bij kinderen en adolescenten, de omstandigheden van het overlijden.” Deze reacties op verdriet zullen hen het grootste deel van de dag, bijna elke dag, gedurende minstens een maand het meest beïnvloeden. De criteria voor het diagnostisch en statistisch handboek voor psychische stoornissen bij kinderen geven aan dat de aandoening zes maanden na verlies kan worden gediagnosticeerd, terwijl deze bij volwassenen na een jaar kan worden gediagnosticeerd. De APA stelt ook artsen dat de symptomen van mensen niet beter moeten worden verklaard door andere aandoeningen.
Sinds ten minste 2010 hebben sommige psychiaters geprobeerd een langdurige droefheidsstoornis toe te voegen aan de diagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen, die routinematig nieuwe edities en kleinere herzieningen doorloopt. Voorstanders hebben betoogd dat mensen met langdurig verdriet ook: kan duidelijk worden geïdentificeerd Van degenen die typisch verdriet ervaren, evenals aandoeningen die mogelijk verband houden met het verlies, zoals posttraumatische stressstoornis en depressie. Maar een behoorlijk deel van de critici was tegen zijn toevoeging, waaronder: voormalige leden Van de taakgroep Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, die betoogde dat een diagnose normaal gedrag zou ondermijnen. Het is een kritiek op andere termen die onlangs zijn toegevoegd aan de diagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen, zoals gameverslaving.
De wijzigingen in de diagnostische en statistische handleiding voor psychische stoornissen werden goedgekeurd via een gezamenlijk proces, maar tegen de herfst van 2021 werd duidelijk dat langdurige droefheidsstoornis werd opgenomen. Deze week heeft de American Psychiatric Association officieel vrijgegeven Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition, Text Revision (DSM-5-TR), met langdurige droefheidsstoornis als de nieuwe en enige aandoening waaraan het kan worden toegevoegd.
“Opname van langdurige rouwstoornis in de DSM-5-TR betekent dat zowel artsen in de geestelijke gezondheidszorg, patiënten als families een goed begrip hebben van hoe normaal verdriet eruit ziet en wat kan duiden op een probleem op de lange termijn”, zegt Saul Levin, hoofd directeur en arts. APA-directeur, in september 2021, toen de zaak aanvankelijk was aankondigen opgenomen te worden. “Op dit moment is het delen van informatie en het vergroten van het bewustzijn over langdurige rouwstoornis essentieel.”
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’
