Ministerie van Buitenlandse Zaken: Moskou-Oekraïense diplomatie was een “excuus”

Maar een dergelijk gesprek is nooit met Rusland gedaan als een officieel diplomatiek aanbod.

Zei Charles A. Kupchan, die directeur was voor Europa in de Nationale Veiligheidsraad in het Witte Huis van Obama, zei dat de gedempte reactie van Poetin op dergelijke gesprekken suggereert dat meer expliciete voorstellen om Oekraïne buiten de NAVO te houden zinloos zouden zijn.

Was de lichaamstaal van Washington, Kiev en elke Europese hoofdstad voldoende om commerciële ruimte te bieden als hij dat wilde? Ja. ‘Maar blijkbaar heeft hij het niet opgepikt,’ zei meneer Kupchan.

“Ik denk dat in het begin van de jaren negentig het Amerikaanse buitenlands beleid de Russische bezwaren tegen de uitbreiding van de NAVO gemakkelijk verwierp”, voegde hij eraan toe. Dat gezegd hebbende, als ik de gebeurtenissen van de afgelopen twee maanden heb ingetrokken, lijkt het vooruitzicht dat Oekraïne lid wordt van de NAVO meer op een rookgordijn dan op de kern van de zaak” voor de heer Poetin.

Rusland stelde vanaf het begin onmogelijke eisen, maar de illusie van diplomatie lanceerde een politiek debat in het Westen dat de heer Weiss, Andrew S. Weiss, hoofd van het Rusland- en Eurazië-programma van de Carnegie Endowment for International Peace, van dienst was. Poetins spullen. Hij zei dat Moskou “behoorlijk slim gefocust is op oude klachten over de theoretische geschiktheid van Oekraïne voor het NAVO-lidmaatschap, wetende dat deze kwestie veel mensen in het Westen opwindt”.

Weiss zei dat de VS “een zinloos en voorspelbaar academisch debat met onszelf hadden gevoerd over de vraag of het beleid van vorige regeringen onnodig provocerend was in de richting van het Kremlin”. Hij voegde eraan toe dat dit debat in het voordeel was van “isolationisten zoals voormalig president Trump die beweren dat Amerikaanse allianties een onnodige last zijn en dat Amerikanen er beter aan zouden doen de grens met Mexico te verdedigen.”

“In Europa, waar anti-Amerikanisme en Oekraïne-vermoeidheid net onder de oppervlakte lagen, wierp Potemkins diplomatieke manoeuvre in het Kremlin zijn vruchten af”, zei Weiss.

Cory Schack, directeur buitenlandse en defensiebeleidsstudies bij het American Enterprise Institute, zei dat het moeilijk te zeggen is of de heer Poetin diplomatie serieus nam. Maar, zei ze, hij had kunnen verwachten dat de invasie het Westen zou verdelen en concessies zou doen. “Omdat hij de westerse eenzaamheid had onderschat, voelde hij zich waarschijnlijk gevangen en kon hij zich niet inhouden en had hij niets om het te laten zien”, zei ze.