NASA heeft bevestigd dat er meer dan 5.000 bekende planeten buiten ons zonnestelsel zijn, ook wel exoplaneten genoemd.
De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie heeft 65 extra exoplaneten toegevoegd aan NASA’s online archief van exoplaneten, waarmee het totaal op 5.005 komt.
Tot de exoplaneten die tot nu toe zijn gevonden, behoren kleine rotsachtige werelden zoals de aarde, gasreuzen die meerdere malen groter zijn dan Jupiter, en ‘hete planetesimalen’ in zeer nauwe banen rond hun sterren.
NASA beweert echter dat 5005 slechts een “kleine fractie” is van alle planeten in de Melkweg alleen, die in de honderden miljarden zouden kunnen lopen.
NASA bevestigt dat er meer dan 5.000 planeten buiten ons zonnestelsel zijn, waaronder veel “hete Jupiters”, “superaarde” en “mini-Neptunus”. Hier afgebeeld door een artistieke impressie van verschillende exoplaneten
“Het is niet zomaar een getal”, zegt Jesse Christiansen, een onderzoeker aan het NASA Exoplanet Science Institute van het California Institute of Technology in Pasadena, Californië.
Elk van hen is een nieuwe wereld, een hele nieuwe planeet. Ik word opgewonden van iedereen omdat we niets over hen weten.
De meerderheid van de buitenste planeten zijn gasvormig, zoals Jupiter of Neptunus, niet de aarde, volgens NASA’s online database.
Het archief registreert ontdekkingen van exoplaneten die verschijnen in peer-reviewed wetenschappelijke artikelen die zijn bevestigd met behulp van meerdere detectiemethoden of door analytische technieken.
tussen de Onlangs bevestigde exoplaneten Het is K2-377 b, een “superaarde” met een massa van 3,51 aarde die 12,8 dagen nodig heeft om één baan om zijn ster te voltooien.
Een andere, TOI-1064 b genaamd, is volgens NASA een rotsachtige wereld die mogelijk groter is dan de aarde.
De meeste exoplaneten worden gevonden door de ondoorzichtigheid te meten van een ster waaraan toevallig een planeet voorbijgaat, de transitmethode.
Een andere methode voor het detecteren van exoplaneten, de Doppler-methode genaamd, meet de “wobbels” van sterren als gevolg van de zwaartekracht van planeten die in een baan rond de aarde draaien.
De meer dan 5.000 bevestigde exoplaneten in onze melkweg tot nu toe omvatten een verscheidenheid aan soorten – waaronder een mysterieuze variëteit die bekend staat als ‘superaarde’ omdat het groter is dan onze wereld en mogelijk rotsachtig is
De mijlpaal van NASA komt 30 jaar na de ontdekking van de eerste exoplaneten, in 1992.
In januari van dat jaar maakten Alexandre Volszan en Del Vriel de ontdekking bekend van twee rotsachtige planeten in een baan om PSR B1 257 + 12, een pulsar in het sterrenbeeld Maagd. In 1994 werd een andere planeet in het systeem ontdekt.
Het vinden van slechts drie planeten rond deze roterende ster opende in wezen de deuren naar exoplaneten, zei Wolszczan, die nog steeds op zoek is naar exoplaneten als professor aan de Penn State University.
“Als je planeten rond een neutronenster kunt vinden, moeten de planeten eigenlijk overal zijn”, vertelde hij aan NASA. “Het productieproces van de planeet moet zeer robuust zijn.”
Sommige van de exoplaneten die sindsdien zijn ontdekt, zoals Kepler 16-b, draaien gelijktijdig om twee sterren, zoals planeet Tatooine in de Star Wars-film.
Op ongeveer 200 lichtjaar afstand weegt Kepler-16b ongeveer een derde van de grootte van Jupiter en heeft een straal van driekwart van Jupiter, waardoor hij qua grootte en massa vergelijkbaar is met Saturnus.
Een andere exoplaneet genaamd WASP-121b, ongeveer 850 lichtjaar van de aarde verwijderd, is een voorbeeld van een “hete Jupiter” – een gigantische Jupiter-achtige gasplaneet in een nauwe baan rond zijn moederster.
WASP-121b heeft een van de kortste banen die tot nu toe zijn ontdekt en draait in slechts 30 uur om zijn ster.
Het wordt geleidelijk vergrendeld, wat betekent dat dezelfde kant altijd naar de ster is gericht, terwijl het koeler is De “nacht” kant is voor altijd gericht op de ruimte.
Gliese 486b is ondertussen een voorbeeld van een ‘superaarde’ – een planeet die groter is dan de aarde maar kleiner dan de vier gasreuzen Jupiter, Saturnus, Neptunus en Uranus.
Sommige exoplaneten draaien om twee sterren tegelijk, zoals Tatooine in de film Star Wars uit 1977 (foto)
Artistieke impressie van de exoplaneet Kepler-16b, de meest “Tatooine-achtige” planeet in onze melkweg tot nu toe. Kepler-16b wordt afgebeeld als een kleine zwarte cirkel die om twee sterren draait. De grootste van de twee sterren, een K-dwerg, heeft een massa van ongeveer 69% van de massa van onze zon, en de kleinste, een rode dwerg, heeft een massa van ongeveer 20% van de massa van de zon.
Gliese 486b is de enige tot dusver ontdekte planeet die om de jonge ster draait met een straal die 1,3 keer groter is dan die van de aarde, maar 2,8 keer groter is.
De planeet heeft een samenstelling van ijzersilicaat die vergelijkbaar is met die van de aarde, maar veel heter, met een oppervlaktetemperatuur van 802 graden Fahrenheit (428 graden Celsius), volgens een studie uit 2021.
Ondertussen wordt GJ 367 b blootgesteld aan een enorme hoeveelheid straling, vanwege de kleine afstand tot zijn ster – ongeveer 620.000 mijl – waar hij in slechts acht uur omheen draait.
Met een diameter van 5.560 mijl is GJ 367 b iets groter dan Mars (4.200 mijl), maar heeft de samenstelling van Mercurius.
NASA zei dat zijn James Webb-ruimtetelescoop (hier afgebeeld in de ruimte) licht van de atmosferen van exoplaneten zal vangen om de aanwezige gassen te lezen om waarschuwingssignalen van levensomstandigheden te identificeren.
Wetenschappers proberen nog steeds meer te weten te komen over wat exoplaneten en hun atmosferen zijn.
NASA zei dat zijn James Webb-ruimtetelescoop licht van de atmosferen van exoplaneten zal vangen om de aanwezige gassen te lezen om tekenen van bewoonbare omstandigheden te bepalen.
Het observatorium van $ 10 miljard (£ 7,4 miljard), dat op eerste kerstdag werd gelanceerd, zal het universum verkennen in het infraroodspectrum, waardoor het in de wolken van gas en stof kan kijken waar sterren worden geboren.
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’