NASA beweert dat het hacken van het ruimtestation een probleem is met de “grootste” risico’s en gevolgen

Amerikaanse ruimtevaartfunctionarissen praten niet graag over de gevaren van astronauten die aan boord van het oude internationale ruimtestation vliegen, waarvan de elementen nu meer dan een kwart eeuw oud zijn.

Een nieuw rapport bevestigt echter dat NASA-managers die verantwoordelijk zijn voor de exploitatie van het ruimtestation zich ernstige zorgen maken over een klein Russisch deel van het station, dat in wezen een tunnel is die een grotere module met de dockingpoort verbindt, dat lekt.

Russische en Amerikaanse functionarissen wisten dat deze kleine PrK-module, die zich tussen de luchtsluis van het Progress-ruimtevaartuig bevindt, bestond Zvezda De unit lekt sinds september 2019. Nieuw rapportEen rapport dat donderdag door de inspecteur-generaal van NASA is gepubliceerd, bevat details die niet eerder door de ruimtevaartorganisatie zijn gepubliceerd en die de ernst van het probleem onderstrepen.

Nieuwe details over het lek

In februari van dit jaar constateerde NASA bijvoorbeeld een stijging van de lekkagesnelheid van minder dan 1 pond atmosfeer per dag naar 2,4 pond per dag, en in april steeg dat percentage naar 3,7 pond per dag. Ondanks jarenlang onderzoek zijn noch Russische noch Amerikaanse functionarissen erin geslaagd de onderliggende oorzaak van het lek vast te stellen.

Het rapport, ondertekend door plaatsvervangend inspecteur-generaal George A. Scott: “Hoewel de oorzaak van het lek onbekend blijft, hebben beide bureaus hun focus beperkt tot interne en externe lasnaden.”

Het risicobeperkingsplan is om het luik open te houden Zvezda De eenheid die naar de PrK-tunnel leidt, is gesloten. Als het lek verder verergert, moet dit luik uiteindelijk mogelijk permanent worden gesloten, waardoor het aantal Russische dockingpoorten op het ruimtestation wordt teruggebracht van vier naar drie.

In het openbaar heeft NASA geprobeerd de zorgen over het kraakprobleem weg te nemen, omdat het tot nu toe beperkt blijft tot de PrK-tunnel en zich niet heeft verspreid naar andere delen van het station. Ars meldde echter in juni dat de fracking-kwestie het hoogste niveau van zorg had bereikt in de 5×5 “risicomatrix” van het ruimtevaartagentschap, waarin de waarschijnlijkheid en gevolgen van risico’s voor ruimtevaartactiviteiten worden gerangschikt. Russische lekken worden nu beoordeeld met een “5” vanwege zowel de grote waarschijnlijkheid als de grote gevolgen.

Destijds gaf NASA geen commentaar op de zorgen van het ruimteagentschap over de risicomatrixclassificatie en bevestigde deze ook niet. Het nieuwe rapport bevestigt echter de zorgen van het bureau.

“In mei en juni 2024 kwamen programmafunctionarissen van ISS en Roscosmos bijeen om de groeiende zorgen over het toenemende lekkagepercentage te bespreken”, aldus het rapport van de inspecteur-generaal. “Het International Space Station-programma heeft vervolgens het risico op een lekkage van de Service Module-overdrachtstunnel verhoogd tot het hoogste risiconiveau in zijn risicobeheersysteem. Volgens NASA heeft Roscosmos er vertrouwen in dat het het Service Module-luik eerder kan monitoren en sluiten het lekpercentage bereikt een niveau dat onhoudbaar is NASA en Roscosmos hebben echter nog geen overeenstemming bereikt over het punt waarop het lekpercentage onhoudbaar wordt.

Een mysterieuze toekomst in een lage baan om de aarde

Het rapport komt terwijl NASA de toekomst van het ruimtestation bestudeert. De Amerikaanse ruimtevaartorganisatie en Rusland hebben een overeenkomst om het station tot 2028 te blijven besturen, en NASA wil zijn activiteiten verlengen tot 2030. NASA had al meer dan een jaar geleden verwacht dat het met deze verlenging zou instemmen, maar tot nu toe is er nog geen overeenstemming bereikt. bereikt. Het is voltooid.

Zodra het station het einde van zijn levensduur bereikt, is NASA van plan zijn activiteiten in een lage baan om de aarde over te dragen aan particuliere ruimtestations, en heeft het initiële ontwikkelingswerk gefinancierd door Axiom Space, Northrop Grumman, Blue Origin en Voyager Space. Northrop heeft zich sindsdien teruggetrokken uit de concurrentie en zei dat het geen winstgevend bedrijf zou zijn. Er bestaat algemene onzekerheid over de vraag of er in 2030 particuliere exploitanten van ruimtestations klaar zullen zijn.

Een andere mogelijke optie voor NASA is om de levensduur van het ruimtestation na 2030 te verlengen, maar dit zou veel werk vergen om ervoor te zorgen dat de structuur van het ruimtestation levensvatbaar blijft en een nieuwe verlengingsovereenkomst met Rusland. Het Amerikaanse partnerschap met dat land staat ernstig onder druk door de Russische invasie in Oekraïne.

“Het uitbreiden van het Internationale Ruimtestation na 2030 zal aanzienlijke financiering vergen om het station te exploiteren en te onderhouden, de acceptatie van de verhoogde risico’s die voortvloeien uit de verouderende componenten en structuren, en de garantie van voortdurende steun van NASA’s internationale partners”, aldus het nieuwe rapport. “Wat de zaken nog ingewikkelder maakt, is de mogelijkheid dat NASA geconfronteerd zal blijven worden met een gelijkblijvend of dalend budget, inflatie en uitdagingen in de toeleveringsketen.”