NASA vindt water en organische stoffen in een asteroïdemonster – mogelijke aanwijzingen voor de oorsprong van het leven

JOHNSON SPACE CENTER, Texas – Toen ze woensdag de eerste monsters onthulden die van een asteroïde waren teruggevonden, waren wetenschappers verbaasd over de mogelijkheden van wat het materiaal ons zal vertellen over de oorsprong van onze planeet, en misschien zelfs over onszelf.

Na zeven jaar in de ruimte landde eind september een klein ruimtevaartuig met monsters van de asteroïde Bennu in de woestijn van Utah. Na het volgen van zorgvuldig ontworpen procedures om besmetting door asteroïdestof en gesteenten van het leven op aarde te voorkomen, werden de monsters twee weken geleden overgebracht naar een cleanroom in het Johnson Space Center in Houston. Sindsdien hebben wetenschappers een deel van het materiaal dat buiten de oorspronkelijke container is verzameld onderzocht om een ​​aantal eerste inzichten te verkrijgen. Ze onthulden enkele van hun eerste gegevens tijdens een evenement dat woensdag in het centrum werd gehouden.

“Jongen, hebben we dit echt voor elkaar gekregen?”, zegt Dante Lauretta, wetenschapper aan de Universiteit van Arizona en hoofdonderzoeker van de OSIRIS-REx-missie.

Wetenschappers hebben de hoofdcontainer nog niet geopend, een proces dat zich de komende weken zal ontvouwen naarmate al dit materiaal wordt gecatalogiseerd. Voordat ze deze missie lanceerden, zeiden wetenschappers dat het terugwinnen van 60 gram materiaal als een succes zou worden beschouwd. Terwijl de inspanningen om de totale massa te bepalen voortduren, geven voorlopige schattingen volgens Lauretta aan dat de asteroïde-vangstmissie ongeveer 250 gram grind en stof van het oppervlak van Bennu heeft verzameld.

Nadat het materiaal is gecatalogiseerd, zal het in kleine hoeveelheden worden uitgeleend aan 230 wetenschappers uit 35 lidstaten van de vereniging. activa, spectrale interpretatie, identificatie en beveiliging van hulpbronnen, regolith-verkenner of het OSIRIS-Rex-missieteam.

Graven naar onze oorsprong

Dus waarom is het belangrijk om originele monsters van het oppervlak van de asteroïde te herstellen? Wat belangrijk is, is dat Bennu, een asteroïde die bijna een halve kilometer in doorsnee is, een tijdcapsule is van de soorten gesteenten en chemicaliën die aanwezig waren toen de planeten in ons zonnestelsel meer dan 4 miljard jaar geleden ontstonden. Door Bennu te bestuderen, kijken wetenschappers terug op dat oertijdperk toen de aarde begon te transformeren van een zinderende wereld met een helse oppervlakteomgeving in iets dat meer op een bal modder leek.

Door deze kiezelstenen en rotsen met geavanceerde apparatuur hier op aarde op te vangen, kunnen Laurita en andere wetenschappers vragen beantwoorden over hoe aardse planeten zoals de aarde en Mars zijn ontstaan, en misschien of asteroïden de aarde hebben bezaaid met de essentiële elementen voor leven.

In een voorlopige analyse van een deel van het stof zeiden Lauretta dat wetenschappers de jackpot hadden gewonnen met een monster dat ongeveer 5 massaprocent koolstof bevat en overvloedig water bevat in de vorm van gehydrateerde kleimineralen. Het is zeer aannemelijk dat dergelijke asteroïden het overgrote deel van het water hebben geleverd dat nu miljarden jaren geleden in de oceanen, meren en rivieren van de aarde wordt aangetroffen.

Door bewijsmateriaal uit asteroïdestof – zowel water als organische moleculen – samen te voegen, denken wetenschappers dat ze beter kunnen begrijpen hoe de aarde van een onbewoonde modderbal naar de wereld van vandaag vol leven is gegaan.

“Dit is ongelooflijk materiaal”, zegt Daniel Glavin, een onderzoeker die betrokken is bij de missie. “Het zit vol met organische materie. Als we op zoek zijn naar biologisch essentiële organische moleculen, hebben we de juiste asteroïde gekozen en het juiste monster teruggebracht. Dit is de droom van elke astrobioloog.”

Wacht, er is meer

Naast het onderzoeken van de oorsprong van de aarde en misschien het leven erop, zullen materialen verkregen uit deze missie inzicht verschaffen in andere vragen.

NASA en sommige bedrijven zijn bijvoorbeeld geïnteresseerd in het oogsten van hulpbronnen uit asteroïden om menselijke verkenningen dieper in het zonnestelsel te ondersteunen. Bennu’s uitgebreide onderzoek zal informatie opleveren over de hulpbronnen die in dit type koolstofrijke asteroïde worden aangetroffen en hoe moeilijk het is om deze te oogsten en te verwerken tot brandstof.

NASA is uiteraard ook geïnteresseerd in planetaire verdediging. Bennu behoort tot een kleine subset van asteroïden die buiten de belangrijkste asteroïdengordel tussen Mars en Jupiter cirkelen, en is van groot belang omdat hij waarschijnlijk de aarde zal kruisen. Volgens wetenschappers is er een kans van 1 op 2.700 dat Bennu tussen nu en september 2182 de aarde zal treffen.

Hoewel Bennu ongeveer een twintigste van de omvang heeft van de grote asteroïde die bijna 70 miljoen jaar geleden de dinosauriërs uitroeide, is hij groot genoeg om meerdere steden te vernietigen of een enorme tsunami te veroorzaken. Het begrijpen van de aard van Bennu zal wetenschappers en ingenieurs helpen beter te begrijpen hoe ze in de toekomst de baan van bedreigde asteroïden het beste kunnen beïnvloeden en veranderen.

Een stijlvol verhaal

De wereld wordt momenteel overspoeld met slecht nieuws, waarbij de verschrikkelijke conflicten in Oekraïne en Israël veel internationale discussie veroorzaken. Maar het herstelverhaal van de asteroïde is positief. NASA werkte tijdens de missie nauw samen met ruimtevaartorganisaties in Japan en Canada en werkte samen met wetenschappers in tientallen landen om de teruggestuurde materialen te bestuderen. Een dergelijke inspanning verenigt de mensheid en verdeelt haar niet.

“Waarom doen we dat?” vroeg NASA-beheerder Bill Nelson woensdag retorisch. “Omdat we bij NASA proberen uit te vinden wie we zijn, wie we zijn, waar we vandaan komen en wat onze plaats is in deze enorme ruimte die we het universum noemen.”

Dit is niet de eerste missie waarbij monsters van een asteroïde worden teruggestuurd. De Japanse ruimtevaartorganisatie was een pionier op dit gebied. Het kleine Hayabusa 1-ruimtevaartuig bracht in 2010 1.500 kleine asteroïdekorrels terug naar de aarde, en tien jaar later keerde het Hayabusa 2-ruimtevaartuig nog meer, ongeveer 5 gram, terug naar de aarde.

Maar het uit OSIRIS-REx teruggevonden materiaal is vele malen overvloediger aanwezig, en omdat er grotere gesteenten in het monster zijn ingebed, zal het waarschijnlijk significantere wetenschappelijke gegevens opleveren. Het wonder van OSIRIS-REx is dat we nog steeds niet weten wat we zullen vinden, maar dat we ons op een moment van prikkelend zoeken bevinden waarin we er zeker van kunnen zijn dat we in de toekomst verblind zullen worden door deze ontdekkingen. Maanden en jaren.

Wat ik het meest inspirerend vind aan grote wetenschappelijke missies als deze, is dat ze laten zien wat de mensheid op zijn best kan zijn. Er is een brede internationale samenwerking nodig, waarbij mensen uit veel verschillende achtergronden en disciplines samenkomen, om iets te doen dat individuen niet alleen kunnen doen – om verder te reiken dan de bakermat van onze beschaving en iets nieuws te ontdekken over onze wereld, onze wereld en onszelf. .

Als we samenwerken, kunnen we geweldige dingen doen. Als we samenwerken, is de toekomst van onze soort grenzeloos.