De Kantonrechter te Maastricht Ondanks de COVID-19 reisbeperkingen van zijn werkgever, bevestigde de Orange Zone het korte ontslag van een werknemer die naar de locatie ging. Het is relevant om op te merken dat de werknemer al verschillende laatste waarschuwingen heeft ontvangen en daarom “op de hoogte” was, maar het beleid van zijn werkgever negeerde.
Achtergrond
De medewerker, die bestuurder was van de heftruck, kreeg in november 2019 een formele waarschuwing voor twee incidenten. Bij het eerste incident pakte hij tijdens een ruzie een collega bij de strot. Het tweede incident was een soort Houdini-act, waarbij de medewerker door een inpakmachine in een zelfklevende folie werd gewikkeld om te testen of hij sterk genoeg was om te ontsnappen.
Twee maanden later, eind januari 2020, kreeg hij de laatste waarschuwing om track-and-trace-labels op het verkeerde bord te plakken. De werkgever vertelde hem ook dat hij actie zou ondernemen als er sprake was van wangedrag en dat dergelijke acties zouden kunnen leiden tot een wijziging van het werkschema in de fabriek.
In mei 2020 ging het mis. De werknemer negeerde een afstand van 1,5 meter van zijn collega’s, gebruikte grof taalgebruik en gebruikte herhaaldelijk zijn mobiele telefoon in strijd met het bedrijfsbeleid in de productiesector. Dit leidde opnieuw tot een laatste waarschuwing voor hem. Hij kreeg verschillende banen aangeboden en zei dat hij in de toekomst kort zou worden ontslagen na een eventuele overtreding.
Reis naar Polen
Begin december 2020 verbood de werkgever de werknemer een reis van een week naar Polen te maken omdat Polen zich in de oranje zone bevond voor de epidemie en zich tien dagen zou moeten afzonderen wanneer de werknemer terugkeerde. De werkgever vertelde de werknemer dat hij onmiddellijk zou worden ontslagen als hij naar Polen zou gaan als hij de juiste formele waarschuwingen zou krijgen. Niettemin ging de werknemer naar Polen en werd later ontslagen.
De uitdaging van abstract disconteren
Een werknemer die zijn kortstondige ontslag niet accepteert, kan de kantonrechter verzoeken het ontslag in te trekken. Hij kan er ook voor kiezen om beëindiging van zijn arbeidsovereenkomst te aanvaarden, maar kan de kantonrechter vragen een redelijke vergoeding toe te kennen. De werknemer koos voor het laatste en vroeg om alternatieve vergoedingen en een vergoeding voor het niet naleven van zijn of haar opzegtermijn.
Kantonrechter Maastricht
De kantonrechter heeft het ontslag kort bekrachtigd en de aanvragen van de werknemer afgewezen. De volgende factoren werden als relevant beschouwd:
- Binnen relatief korte tijd zijn meerdere laatste waarschuwingen aan de medewerker gegeven;
- Deze waarschuwingen waren schriftelijk en de werknemer maakte bezwaar tegen het ontvangen ervan;
- De werknemer is na de derde waarschuwing overgeplaatst naar het werk, waar de werknemer geen bezwaar tegen heeft gemaakt;
- De werkgever had op die grond alleen goede zakelijke gronden om de werknemer te verbieden naar Polen te reizen omdat de werknemer het werk niet vanuit huis kon doen.
Tips voor werkgevers
Deze uitkomst maakt duidelijk dat het zin heeft om medewerkers te confronteren met ongewenst gedrag en hen eventueel een officiële waarschuwing te geven. Werkgevers moeten duidelijk aangeven wat de gevolgen zijn van een eventueel wangedrag, zodat de werknemer “op de hoogte” is. Zorg er ten slotte voor dat de werkgever ze inhuurt om ervoor te zorgen dat ze een officiële waarschuwing hebben ontvangen, die hun werknemers in het dossier moeten opnemen, waardoor de productie van middelen wordt vergemakkelijkt.
