Om de plaag van Mars te voorkomen, moet NASA een heel speciaal laboratorium bouwen

Het team stelde vast dat het potentieel voor vertraging een “aanzienlijk softwarerisico” vormt voor de opbrengst van het Mars-monster. Retourneren is immers qua papierwerk waarschijnlijk ingewikkelder dan bij louter grondgebonden projecten.

NASA wil dat zijn project, naast het aanvullende beleid, in overeenstemming is met het internationale beleid voor planeetbescherming. De monsterontvangende faciliteit moet ook worden goedgekeurd via het proces van de National Environmental Policy Act, waarvoor de afgifte van een milieueffectrapport vereist is. Bovendien kunnen het ruimtevaartuig en zijn interne faciliteiten te maken krijgen met de Presidential National Security Directive 25, die wetenschappelijke en technologische experimenten regelt die aanzienlijke milieueffecten kunnen hebben. Dit is om de officiële belangen van het ministerie van Landbouw, het ministerie van Volksgezondheid en Human Services bij de National Institutes of Health en de Centers for Disease Control and Prevention, het Department of Homeland Security en de Occupational Safety and Health Administration niet te verwaarlozen, en mogelijk andere staats- en lokale overheden.

Het team ontdekte dat interactie met het publiek, niet alleen overheidsinstanties, ook de sleutel was tot het succes van het project. Dr. Rommel zei dat transparantie met het publiek niet alleen de sleutel is tot het winnen van publieke steun, maar ook om het verantwoordelijk en veilig te houden. “Totale openheid is het enige dat dit bedrijf succesvol zal maken, wat betekent dat je het juiste moet doen”, zei hij.

“Als je denkt dat je dit hebt, moet je een geheim bewaren, dat zou je niet moeten doen,” voegde hij eraan toe.

Facilitaire bouwers zullen bij hun communicatie rekening moeten houden met het algemeen belang, niet alleen met onderzoek. Als Scott Hanton, hoofdredacteur van de publicatie Lab Manager, denkt aan de perceptie- en communicatie-uitdagingen waarmee NASA te maken zal krijgen met de Sample Receiving Facility, komen er twee acroniemen bij me op: NIMBY en WIIFM. Niet in mijn achtertuin en wat er voor mij in zit, dat moet in balans zijn.

Dr. Hunton is van mening dat het antwoord op de laatste vraag vanuit het persoonlijke standpunt van de beoordelaar moet komen. “Het is niet alleen vanuit het perspectief van de wereld om iets nieuws te leren,” zei hij. “Maar waarom zouden de buurt, de regio, de staat en de staat deze investering en dit gevaar aangaan?”