(CNN) Overblijfselen van een gletsjer zijn gevonden nabij de evenaar van Mars, wat aangeeft dat er nog steeds een vorm van water bestaat in een gebied van de Rode Planeet waar ooit mensen zouden kunnen landen.
De gletsjer is er niet meer, maar wetenschappers hebben veelbetekenende overblijfselen gezien tussen andere minerale afzettingen in de buurt van het equatoriale gebied van Mars. De sedimenten daar bevatten meestal lichtgekleurde sulfaatzouten.
Toen de wetenschappers beter keken, herkenden ze kenmerken van de gletsjer, waaronder richels die morenen worden genoemd – puin dat is afgezet of omhoog is geduwd door een bewegende gletsjer. Het onderzoeksteam ontdekte ook spleetvelden, of diepe wigvormige openingen die zich in gletsjers vormen.
De resultaten werden woensdag gedeeld op de 54e Lunar and Planetary Science Conference in The Woodlands, Texas.
“Wat we hebben gevonden is geen ijs, maar eerder een zoutafzetting met de gedetailleerde morfologische kenmerken van een gletsjer”, zei hoofdonderzoeksauteur Dr. Pascal Lee, een planetaire wetenschapper bij het SETI Institute en het Mars Institute, in een verklaring.
“Wat we denken dat hier is gebeurd, is dat het zout zich bovenop een gletsjer heeft gevormd terwijl het de vorm van het ijs eronder heeft behouden, tot in details zoals breukvelden en morenebanden.”
Onderzoekers geloven dat de gletsjer 6 kilometer lang en 4 kilometer breed was, met een hoogte van 1,3 tot 1,7 kilometer.
Vulkanische activiteit creëert een beschermende laag
Wetenschappers hebben een idee van hoe de voetafdruk van de gletsjer tot stand zou kunnen komen, gebaseerd op bewijs van vulkanisch materiaal in het gebied. Wanneer mengsels van vulkanische as, lava en vulkanisch glas, puimsteen genaamd, reageren met water, kan zich een hard, korstig zoutbed vormen.
“Deze regio van Mars heeft een geschiedenis van vulkanische activiteit. Waar vulkanisch materiaal in contact kwam met ijsijs, vonden chemische reacties plaats op de grens tussen de twee om een vaste laag sulfaatzouten te vormen”, aldus de studie. Sarab Shubham, promovendus in de geologie aan de Universiteit van Maryland, College Park, in een verklaring.
“Dit is de meest waarschijnlijke verklaring voor het gehydrateerde en gehydroxyleerde sulfaat dat we waarnemen in dit lichtgekleurde sediment.”
Een geologisch klein ijsoppervlak nabij de evenaar
Het vulkanische materiaal is waarschijnlijk in de loop van de tijd geërodeerd, waardoor de zoute laag zichtbaar werd die de afdruk en de verschillende kenmerken van gletsjerijs oppikte, zei co-auteur John Schott, een geoloog bij het Mars Institute en Ice Guides in het Noordpoolgebied en Antarctica.
Mars heeft een dunne atmosfeer waardoor ruimtestenen regelmatig met het oppervlak van de planeet kunnen botsen. Maar de subtiele, gedetailleerde kenmerken van de gletsjer blijven grotendeels onaangetast in de zoutafzettingen, waardoor onderzoekers geloven dat het relatief “jong” is.
De auteurs van het onderzoek zeiden dat ze geloven dat de gletsjer aanwezig was tijdens de geologische periode in het Amazonegebied van Mars, die 2,9 miljard jaar geleden begon en nog steeds aan de gang is.
“We hebben op veel locaties ijsactiviteit op Mars gekend, ook in de buurt van de evenaar in het verre verleden. We hebben recente ijsactiviteit op Mars gekend, maar tot nu toe alleen op hogere breedtegraden, ” zei Lee. “Een relatief jonge gletsjer op deze locatie vertelt ons dat Mars onlangs oppervlakte-ijs is tegengekomen, zelfs in de buurt van de evenaar, wat nieuw is.”
De onderzoekers weten niet of er nog ijs onder de sedimenten zit.
“Op dit moment is waterijs op Mars zelf in de buurt van de evenaar op deze hoogten instabiel”, zei Lee. “Daarom is het niet verrassend dat we geen waterijs aan de oppervlakte hebben gedetecteerd. Het is mogelijk dat al het waterijs van de gletsjer nu is weggesmolten. Maar er is ook een mogelijkheid dat een deel ervan beschermd blijft op ondiepe diepten onder water. de sulfaatzouten.”
Mogelijk ondiepe ijszakken
Tijdens de studie keek het team ook naar oude gletsjereilanden genaamd Salars in de zoutvlakten van de Altiplano in Bolivia in Zuid-Amerika. Dekens van zout beschermden het oude gletsjerijs tegen smelten of verdampen, waardoor onderzoekers dachten dat een soortgelijk scenario zich op Mars had voorgedaan.
Vervolgens willen de onderzoekers bepalen of er nog ijs over is van de gletsjer, en zo ja, hoeveel er zich in de ondiepe diepten onder de zoutafzettingen bevindt. Als deze zoutafzettingen het ijs beschermen, zijn er waarschijnlijk andere ijszakken in de buurt.
Banen rond de planeet hebben ijsafzettingen aangetoond op de ijskoude polen van Mars, maar als water in welke vorm dan ook aanwezig is op warmere lagere equatoriale breedtegraden, kan dit implicaties hebben voor ons begrip van de geschiedenis en bewoonbaarheid van de Rode Planeet – en toekomstige verkenning door mensen.
“De wens om mensen te laten landen op een plek waar ze waterijs uit de aarde kunnen halen, leidt ertoe dat missieplanners locaties op hogere breedtegraden overwegen”, zei Li. “Maar de laatste omgevingen zijn meestal koeler en uitdagender voor mensen en robots. Als er tropische locaties zijn waar ijs op ondiepere diepten kan worden gevonden, hebben we het beste van beide omgevingen: warmere omstandigheden voor menselijke verkenning terwijl we nog steeds toegang hebben tot ijs.”
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’
