‘Parttime avonturiers’: fossielenjagers vestigen een record in de Cotswolds | fossielen

Toen Sally en Neville Hollingworth gek begonnen te werken aan lockdown, in plaats van brood te bakken of tests te doen op Zoom, wendden amateur-paleontologen zich tot Google Earth.

Het paar besteedde tijd aan het plannen van hun volgende reis – met behulp van satellietbeelden om sites te onderzoeken die eerder fossielen hadden opgeleverd – toen ze een steengroeve in de Cotswolds tegenkwamen. Door de geologie te onthullen, kon Neville, die een doctoraat in de geologie heeft, ons vertellen dat de site veelbelovend was, maar hij verwachtte niet dat het een van de beste fossielenvondsten in het VK in decennia zou opleveren.

Het Natural History Museum heeft hun 167 miljoen jaar oude vondst beschreven als de grootste ontdekking van Jurassic stekelhuidigen – een groep dieren die zeesterren, slangsterren en gevederde sterren omvat – ooit gevonden in het VK.

“Toen de afsluiting eenmaal was opgeheven, kregen we toestemming en namen we een kijkje in de steengroeve”, zegt Sally, 50, die op accounts werkt voor een bouwbedrijf in Swindon.

In het begin, zei ze, zag de plaat die ze uit de steengroeve hadden mee naar huis “er een beetje saai uit”, maar nadat ze hem in de garage had voorbereid, riep Neville, 60, snel dat ze moest komen kijken.

Tot nu toe zijn er meer dan 1.000 wetenschappelijk belangrijke exemplaren opgegraven op de site – hun exacte locatie is niet aangekondigd – waaronder een ongekende verzameling zeldzame gevederde sterren, zeelelies en zeesterfossielen. Ze vonden ook drie nieuwe soorten: een soort gevederde ster, slangster en zeekomkommer. Experts zeggen dat de ontdekking belangrijke informatie zal opleveren die de evolutionaire geschiedenis van deze zeedieren zal helpen verklaren.

“Het ziet er gewoon zo saai uit en dan begin je al deze details te onthullen en het geweldig te houden,” zei ze. “Ik kijk naar dit arme schepseltje, dat 167 miljoen jaar oud is. Het is onwerkelijk, nietwaar. Deze kleine kerels waren er toen de dinosauriërs er waren.”

Toen ze zich realiseerden wat de betekenis was van wat ze hadden gevonden, nam het paar eind vorig jaar contact op met Dr. Tim Ewen, hoofdconservator ongewervelde paleontologie van het Natural History Museum. Hij zei dat hij meteen van de foto’s wist dat “we iets heel bijzonders in handen hebben”. Maar door de beperkingen van het coronavirus gingen er maanden voorbij voordat hij verder onderzoek kon doen.

Ewen zei: “We waren niet in staat om meteen te handelen vanwege de Covid-beperkingen en dergelijke, die steeds erger werden. Dus het was een beetje frustrerend om zo voorzichtig te zijn om de beperkingen te versoepelen, zodat we naar buiten konden gaan en onderzoek de site wat meer.”

Een week na het bemonsteren van de site – die niet groter is dan twee tennisbanen en 167 miljoen jaar geleden onder water had kunnen staan ​​- bevestigde hij dat de ontdekking van wereldwijde betekenis was.

“Het is de grootste groep in termen van kwaliteit van bewaring, alleen al door het grote aantal individuen en de diversiteit van individuen,” zei hij.

Het was het enige exemplaar dat Hollingworth op zichzelf “echt opwindend” ontdekte. Maar, voegde hij eraan toe, het feit dat ze het bed over de vloer van de steengroeve kunnen traceren “en meer monsters in grotere aantallen kunnen krijgen, is ongekend en ongelooflijk opwindend.”

Hij voegde eraan toe: “Ik voel me erg slecht Ik voel me vereerd het geluk te hebben dat ik nog leefde op het moment dat de ontdekking werd gedaan.”

De familie Hollingworth heeft eerder een complete mammoetschedel uit de ijstijd gevonden, maar niets van dat alles. “We zeggen dat we fulltime managers zijn, maar parttime avonturiers”, zei Sally, die eerder dit jaar naar de locatie terugkeerde om haar 50e verjaardag te vieren met een uitje.

“We zeggen altijd: laten we eropuit gaan, reizen met hoop en geen verwachtingen, een goede wandeling maken en een goede dag buiten hebben, en als we een schat vinden, is dat een bonus. Maar ik denk dat dit tot nu toe een gekke reis is geweest en natuurlijk dit is nog maar het begin van de reis.”

Na drie dagen opgravingen op de site, verzamelde het team 100 kleitabletten, die worden voorbereid voor toekomstig onderzoek en die het museum aan het publiek hoopt te tonen.