Roelof van der Merwe: De Nederlandse “Bulldog” die van vissticks houdt, is van plan Engeland te choqueren

Het laatste wat de Engelse spelers nodig hebben aan het einde van hun sombere WK-campagne zijn de Bulldogs die hen op de hielen zitten te blaffen.

Helaas voor Jos Buttler en zijn team is de eigenaar van die titel, Roelof van der Merwe uit Nederland, niet in de stemming om zich om te draaien en zijn buik te laten kriebelen.

Het uitgeputte Engeland staat woensdag in Pune tegenover Nederland, waarbij Van der Merwe en zijn teamgenoten enthousiast zijn over de kans op een derde overwinning van het toernooi.

“Het WK is zeer teleurstellend geweest voor Engeland”, zei Van der Merwe tegen BBC Sport.

“Ze hebben spelers van wereldklasse en een team van wereldklasse. Het klikte gewoon niet.

“Zijn ze kwetsbaar voor een verstoring? We zullen 100% bereid zijn om erop uit te gaan en de wedstrijd te winnen.

“We wilden de halve finales bereiken, maar drie overwinningen op Zuid-Afrika, Bangladesh en misschien Engeland zouden een goed WK voor ons zijn.”

Engeland heeft in het verleden pijnlijke nederlagen geleden tegen Nederland.

Een Engelse XI met Nasser Hussain en Alec Stewart verloor met drie punten en achtervolgde 177 in Amstelveen in 1989 op een natte worp.

er was Spannende overwinning met de laatste bal voor Oranje tegen Engeland in hun T20 Wereldbeker-opener op Lord’s in 2009, voordat ze deze prestatie herhaalden met een overwinning van 45 punten in het toernooi in Bangladesh in 2014.

Engeland heeft echter alle drie de vijftig WK-ontmoetingen met Nederland gewonnen: in 1996, 2003 en 2011.

Van der Merwe heeft zijn provinciale verplichtingen met Somerset misgelopen, maar zei dat hij door die klap geen littekens heeft overgehouden.

“We hebben tijdens deze reis niet één keer over die wedstrijd gesproken”, zei Van der Merwe. “hij is verdwenen.

“De jongens hebben meer vertrouwen in deze wedstrijd dan in die wedstrijd.”

De cricketopleiding van de in Johannesburg geboren Van der Merwe begon op het clubterrein in Pretoria, nadat hij zijn vader volgde terwijl zijn moeder punten scoorde, voordat hij het spel serieuzer nam op school, waar hij als wicketkeeper sloeg.

Hij speelde voor Zuid-Afrika op het WK Onder-19 van 2004 als doelman, maar een paar jaar in de wildernis volgden nadat hij was overgestapt op linksarmspin, en hij vroeg zich af of hij het in zich had om de gewoonte als doelman te doorbreken. . Professionele cricketspeler.

Een vertrouwenwekkend en kleurrijk seizoen van het spelen van competitiecricket als buitenlandse amateur in de Manchester and District Association of Stretford Cricket Club in 2006 bleek een keerpunt te zijn.

Chris Barlow, de toenmalige aanvoerder van Stretford, herinnert zich dat hij de 22-jarige Van der Merwe van het vliegveld had opgehaald.

“Toen Roeloff door de beveiliging ging, droeg hij een Alice-band en had hij een tongpiercing”, zei Barlow.

“Ik dacht: wat hebben we hier in hemelsnaam?”

“Maar hij was een verademing. Vanaf dag één was zijn talent duidelijk zichtbaar, maar de passie die je nu ziet in de manier waarop hij viert, dat was Roelof in 2006.”

Van der Merwe won snel van zijn Stretford-teamgenoten dankzij wedstrijdwinnende eeuwen en briljante bowlingperiodes, en net als veel buitenlandse clubcricketspelers genoot hij van zijn tijd buiten het veld.

“Ik herinner me een wedstrijd in de Lancashire Cup op zondag. Het moet vijftien minuten eerder zijn geweest en er was geen spoor van Roelof”, zei Barlow.

“Pas toen we de schermen naar een ander stadion verplaatsten, vonden we hem daar achter slapend na een zware nacht. Ik gaf hem een ​​energiedrankje en toen keken we hoe hij naar buiten ging en een fantastische honderd scoorde.

“Hij is een 100% aardige man. Het feest met de dubbele vuist was toen hetzelfde. Roelof vierde het feit dat hij uit de opener van de thuisclub kwam, zoals hij zou hebben gedaan als hij Steve Smith was geweest.”

Van der Merwe was betrokken bij alle aspecten van het clubleven bij Stretford. Hij trainde de jongeren en hielp ze op het terrein, ook al beheerste hij het koken nooit.

‘Zijn diner bestond uit twee dingen’, zei Barlow.

“Hij had een bepaalde kebab die hij lekker vond in een plaatselijke winkel. Als hij zelf aan het koken was, ging hij naar de winkel en kocht een zak vissticks. Dan had hij twaalf vissticks aan één stuk, waarvan ik denk dat hij ervoor at. .” Vijf avonden per week!

“Hij was agressief op het veld, maar alle clubs speelden graag tegen hem en dronken daarna graag een biertje met hem.

“Ik denk niet dat hij ook maar één vijand heeft gemaakt. Het was een genot om hem als leider te hebben, een plezier om mee te spelen en een plezier om met een vriend om te gaan.”

Van der Merwe keerde terug naar Zuid-Afrika na zijn periode bij Stretford CC met een competitierecord van 1.200 runs op 80 en 53 wickets op 11.26 onder zijn riem en hij maakte later dat jaar zijn Lijst A en eersteklas debuut.

Giants-assistent-coach Chris van Noordwyk noemde Van der Merwe een jaar na zijn terugkeer uit zijn periode in Engeland een ‘Bulldog’, en dat is hem sindsdien bijgebleven.

“Ik ben iemand die blijft slaan, blijft vechten, en dat is wat mij op de been houdt in het spel, dus ik denk dat hij daar vandaan komt”, zei Van der Merwe.

“Het hebben van die energie maakt me competitief om wedstrijden te beïnvloeden. Ik hou ervan om de strijd aan te gaan.”

Hij maakte zijn internationale debuut voor Zuid-Afrika tegen Australië in 2009, maar nadat hij helaas vastliep in 13 ODI’s en 13 T20I-wedstrijden voor de Proteas, raakte hij uit de gratie en stapte hij in 2015 over naar Nederland.

Van der Merwe stamt via zijn Nederlandse moeder af naar Nederland, hoewel zijn achternaam van vaderskant terug te voeren is op werknemers van de Verenigde Oost-Indische Compagnie die in de 17e eeuw in Zuid-Afrika arriveerden.

Met een jong gezin woont Van der Merwe nu in Somerset, waar golf, tuinieren en zijn passie voor het Zweedse pop-rockduo Roxette al zijn vrije tijd in beslag nemen.

“Ik heb Roxette drie keer gemist vanwege cricket!” hij voegde toe. “Ik hou ook van Guns and Roses. Ik weet dat hij gestopt is met toeren, maar naar Elton John gaan staat nog steeds op mijn bucketlist.”

Van der Merwe is de belichaming geworden van de moderne franchisespeler en speelt voor iedereen, van Royal Challengers Bangalore in de IPL tot Northern Superchargers in The Hundred tot Hung Hom JD Jaguars in de Hong Kong T20 Blitz.

De verbluffende, eeuwenoude shots van de 38-jarige, geïnspireerd door zijn held Jonty Rhodes, gecombineerd met zijn agressieve aanval, hebben hem populair gemaakt bij fans, waar hij ook is.

Maar het was Van der Merwe’s wicketviering die hem tot een cultheld maakte. Pomp met dubbele vuisten, ogen die uit hun kassen puilen, mond die bijna boos en uitdagend gromt.

“Het is instinctief en het gebeurt”, voegde Van der Merwe eraan toe.

“Ze stuurde me een paar dagen geleden een montage van mijn carrière en ik doe dit eigenlijk al heel lang. Pas halverwege mijn carrière besefte ik dat ik dit unieke merkfeest had.

“Ik zit ’s avonds niet in mijn kamer om het te oefenen, het gebeurt overdag en het is een verlossing van de strijd om het spel.”

Er zijn nog twee extra incentives voor Van der Merwe en zijn Nederlandse teamgenoten voor het restant van het WK.

Een live-uitzending van hun ontmoeting met Engeland – evenals hun laatste wedstrijd met India – zal gratis te bekijken zijn op de website van een grote Nederlandse publieke omroep.

De rest van het toernooi werd alleen live uitgezonden via de abonnementsservice, dus in theorie is er potentieel voor een grotere bekendheid met cricket in het land.

Het belangrijkste dat op het spel staat – en wat Engeland pijn zou kunnen doen – is echter de kwalificatie voor de ICC Champions Trophy in 2025.

De zeven beste teams van het WK kwalificeren zich samen met gastland Pakistan voor het ODI-toernooi. Omdat het onwaarschijnlijk is dat Pakistan buiten de acht beste teams in de groepsfase zal eindigen, moet Nederland op de achtste plaats eindigen om hun plaats veilig te stellen.

De laatste twee ploegen staan ​​in de finalewedstrijden tegenover respectievelijk Nieuw-Zeeland en Australië, waardoor Oranje beseft dat een overwinning op Engeland hen een achtste plaats zou kunnen garanderen.

Het inschrijfgeld van £405.000 (US$500.000) van het ICC voor de Champions Trophy zal een grote geldinjectie zijn.

De Europese Centrale Bank heeft onlangs contracten variërend van één tot drie jaar aan 29 Engelse spelers overhandigd.

Ter vergelijking: slechts vier Nederlandse spelers – Scott Edwards, Max O’Dowd, Teja Nidamanoro en Vivian Kingma – hebben een fulltime speelcontract bij de Koninklijke Nederlandse Cricket Board (KNCB), terwijl het grootste deel van de rest van de ploeg parttime werkt. of op een evenwichtige basis. Professionele cricketverplichtingen.

“Natuurlijk is er het financiële aspect van de Champions Cup”, legde Van der Merwe uit.

“Maar het is ook een nieuwe kans om tegen de beste teams ter wereld te gaan spelen. Daar hongeren we naar.

“We moeten competitief cricket spelen tegen zeer goede teams om te blijven verbeteren. Het is belangrijk dat we zaken als de Champions Trophy en tegen topteams spelen.”

“We keken naar de T20 World Cup in Australië, waar we ze eerder versloegen, en dat gaf ons vertrouwen”, voegde hij eraan toe.

“Het was weer fantastisch om Zuid-Afrika te verslaan. De jongens speelden die dag een fantastisch potje cricket.

“Voor mij persoonlijk was dit iets dat ik de rest van mijn leven zal herinneren. Mensen in Zuid-Afrika zeiden tegen mij: ‘Gefeliciteerd Bulldog’, maar ik had het gevoel dat veel mensen boos op mij waren!”

“Hoe meer ODI’s we spelen, hoe meer we deze teams met volledige leden zullen uitdagen.”

Engeland zal hopen dat het blaffen van Van der Merwe erger is dan zijn beet in Pune.