SpaceX had problemen aan boord van zijn eerste cruise. Het had veel erger kunnen zijn

Fans van het “afvalbeheersysteem” van de Crew Dragon hadden mechanische problemen. Dit veroorzaakte het alarm dat de bemanning hoorde.

Scott “Kid” Bottet, de missiemanager van Inspiration4 die hielp toezicht te houden op de missie vanaf de aarde, vertelde verslaggevers over het probleem in een interview met CBS. De directeur van het missiebeheer van de bemanning bij Poteet en SpaceX bevestigde later “problemen” met het afvalbeheersysteem tijdens een persconferentie, maar ging niet in op details, wat leidde tot een onmiddellijke golf van speculaties dat de fout catastrofale chaos had kunnen veroorzaken.

Toen hij er donderdag rechtstreeks naar werd gevraagd, zei Isakman: “Ik wil 100 procent duidelijk zijn: er waren absoluut geen problemen in de cabine die ermee verband houden.” wie welke. “

Maar Isaacman en zijn medepassagiers op de Inspiration4-missie moesten samenwerken met SpaceX om het probleem op te lossen tijdens hun driedaagse verblijf in een baan om de aarde, waarin ze talloze communicatiestoringen ondervonden, wat het belang van een uitgebreid trainingssysteem voor de bemanning benadrukte.

“Ik zou waarschijnlijk zeggen dat we ongeveer 10% van onze tijd in een baan om de aarde niet hadden” [communication with the ground]”We waren toen een zeer kalme en geweldige bemanning”, zei hij, eraan toevoegend dat “mentale weerbaarheid, een goed mentaal kader en een goede houding” essentieel waren voor de missie.

“Het psychologische aspect is een gebied waar je geen compromissen kunt sluiten, want … er waren duidelijk omstandigheden die daarbuiten gebeurden, waar als je iemand had die die mentale weerbaarheid niet had en je je slecht begon te gedragen, dat echt had kunnen veroorzaken aan’, zei Isaacman.

SpaceX heeft niet gereageerd op de verzoeken van CNN Business om commentaar.

Het toiletverhaal belicht ook een fundamentele waarheid over de mensheid en haar buitenaardse ambities – hoe gepolijst en briljant we ons onze toekomst in de ruimte ook voorstellen, biologische feiten blijven.

zwerfvuil in de ruimte, geschiedenis

Isaacsin was – net als veel astronauten voor hem – verlegen als het ging om het bespreken van ’toiletplaatsing’.

“Niemand wil echt ingaan op de bloederige details”, zei Isakman. Maar toen de Inspiration4-bemanning met enkele NASA-astronauten sprak, zeiden ze: “Een badkamer in de ruimte gebruiken is moeilijk, en je moet goed zijn – wat is het woord? – heel” Goed hart Voor elkaar “.

Hij voegde eraan toe dat ondanks de toiletproblemen in het vliegtuig, niemand ongelukken of beledigingen had.

“Ik weet niet wie hij hen coachte, maar we waren in staat om daar doorheen te werken en eroverheen te komen.” [the toilet] Zelfs met de moeilijke omstandigheden in het begin, dus er was absoluut niets, je weet wel, in de cabine Of iets dergelijks.”

Uitzoeken hoe je veilig in de ruimte kunt rusten, was echter een fundamentele vraag die een halve eeuw geleden aan het begin van de menselijke ruimtevlucht werd gesteld, en het pad naar antwoorden is niet vlekkeloos geweest.

“Het probleem hier is dat je dit zeer geavanceerde ruimtetoilet hebt en dat je het moet testen. Wel, je moet het naar Ellington Field brengen en ermee rijden in een zwaartekrachtsimulator – een vliegtuig dat dat wel doet. deze gedetailleerde bogen op en neer – en dan moet je een arme vrijwilliger vinden van het afvalsysteembeheerkantoor om het te testen. En ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik bedoel, het op verzoek doen in 20 seconden, dat is nu veel van de dubbele punt vragen. Dus het is erg gedetailleerd en bedrieglijk.”

Astronauten trainen om de badkamer te gebruiken is geen lachertje, schreef Roach in zijn boek Mobilizing for Mars.

“Eenvoudig urineren kan, zonder zwaartekracht, een medisch noodgeval worden dat katheterisatie en gênante radioconsultaties met luchtvaartchirurgen vereist”, schreef ze. Omdat urine zich anders gedraagt ​​in de blaas in de ruimte, kan het erg moeilijk zijn om te weten wanneer iemand moet gaan.

ruimte aanpassing

Het menselijk lichaam is evolutionair ontworpen voor het leven op aarde, met zijn zwaartekracht, zuurstofrijke lucht en voorspelbare omgevingscycli. Het was niet specifiek ontworpen om gewichtloos te zweven, een feit dat ervoor zorgde dat veel astronauten ziek werden, vooral tijdens de eerste twee dagen in een baan om de aarde.

NASA heeft een officiële term voor de ziekte – Space Adaptation Syndrome, dat in een onderzoekspaper schat dat ongeveer 80% van de astronauten dit heeft ervaren.

Isaacman zei dat hij tijdens de Inspiration4-missie geen behoefte had om te braken. Maar aanpassen aan microzwaartekracht kan ongemakkelijk zijn.

“Het is gewoon een bijeenkomst in je hoofd, zoals wanneer je ondersteboven op je bed hangt”, vertelde hij aan CNN Business. “Maar je moet een manier vinden om het gewoon te negeren en er doorheen te werken … Na ongeveer een dag is er een soort balans en merk je niet zoveel.”

Niet al zijn collega’s hadden zoveel geluk. Hayley Arsenault, een 29-jarige overlevende van kanker die als medisch officier werkte voor Inspiration4, moest een injectie met Phenergan geven – een antihistaminicum dat wordt gebruikt om reisziekte te behandelen om misselijkheid te bestrijden, zei Isaacman.

De onontkoombare waarheid is dat mensen ziekten zullen bestrijden zolang we naar de ruimte blijven kijken en het zien als een plek om naartoe te gaan. Daarom hebben veel journalisten, waaronder Roach, vraagtekens gezet bij onze neiging om ruimtevaart te romantiseren en de harde realiteit en risico’s te bagatelliseren.

Maar ondanks de ergernis zei Isaacman dat hij geen spijt heeft van zijn beslissing om bijna $ 200 miljoen uit te geven aan een driedaagse ruimtevlucht.

“Ik hoop dat dit als model dient voor toekomstige missies”, zei hij, eraan toevoegend dat hij gelooft in de missie van SpaceX om uiteindelijk hele kolonies mensen in de ruimte te ondersteunen.

Tijdens zijn reis: “Ik voelde me echt energiek en energiek over het idee dat we gewoon moeten blijven pushen en verder moeten gaan.”