Er is mediadebat geweest of “Spider-Man: Geen weg naar huis“kan een beste foto krijgen” Oscar nominatie, aangezien de kiezers van de Academy of Motion Picture Arts & Sciences terughoudend zijn om films in dat genre te vieren. Maar dit omschrijven als een superheldenfilm is hetzelfde als zeggen dat “The Godfather” een gangsterfilm is. Het IS, maar het is veel meer.
Het succes aan de kassa bewijst dat de film een gevoelige snaar raakt bij het publiek: ze hadden deze film nodig. Het is eersteklas filmmaken en het is ook louterend.
Het is duidelijk dat “No Way Home” serieuze Oscar-aandacht verdient, net als regisseur John Watts.
In zijn eerste diepte-interview over de nieuwe film vertelt Watts Verscheidenheid dat hij niet gespannen of nerveus was op de eerste opnamedag. In plaats daarvan: “Ik had een diep gevoel van dankbaarheid.”
Hij en het team begonnen in oktober 2019 te werken aan story/storyboards/previz. Na zeven maanden kwam COVID tot stilstand. Ze werden hervat in mei 2020, maar er hing altijd een wolk boven de dingen. Watts zegt: “Er was een vraag ‘Zullen er ooit weer films zijn?’ Er was een gevoel dat de hele filmervaring in gevaar was.”
De opnames begonnen in oktober 2020. “De eerste dag was compleet anders dan de eerste dag van een film die ik ooit zal zien, vanwege de situatie. Dus om op de set te zijn en te werken, voelde ik diepe dankbaarheid. Ik denk dat iedereen die dankbaarheid ook voelde en ik hoop dat dat overkomt.”
Watts regisseerde twee eerdere “Spider-Man”-films (de 2017 “Homecoming” en de 2019 “Far From Home”) en “No Way Home” begint onmiddellijk na het einde van de vorige editie, waarbij het publiek in paniek raakt als Peter Parker wordt geïdentificeerd als Spider-Man’s alter-ego.
“Vóór COVID”, zegt hij, “planden we een grote locatieshoot in New York met tal van extra’s. Dat werd onmogelijk. Zelfs de meest basale opname, van Peter Parker die over straat loopt, werd een VFX-opname met meerdere lagen.”
Ze filmden de straten van New York, voegden vervolgens opdrachtgevers toe en vervolgens lagen achtergrondmenigten, aangezien het COVID-protocol beperkte hoeveel mensen tegelijkertijd konden samenkomen.
“Je hebt altijd uitdagingen bij het maken van een VFX-zware film”, zegt Watts. “Deze omvatte ook alles wat je als vanzelfsprekend beschouwt – en maakte alles 10 keer moeilijker.”
Hoewel Watts veel in VFX had gewerkt, was dit niveau “absoluut een leercurve”.
Sony-Marvel’s “Spider-Man”, geproduceerd door Amy Pascal en Kevin Feige, biedt geweldige decorstukken en gedenkwaardige kleinschalige momenten.
“Ik werd elke dag omringd door ongelooflijke, bekroonde acteurs. Ik werk graag met acteurs: het is fijn om met mensen te praten die minstens zoveel over de personages en de scènes hebben nagedacht als ik. Iedereen was op de top van zijn kunnen.”
Voor het filmen van de eerste scène met de drie Spider-Men — Toby Maguire, Andrew Garfield en Tom Holland — verzamelde Watts hen, plus opdrachtgevers Zendaya en Jacob Batalon.
“We zaten op klapstoelen in een kring en namen samen het script door. Ik had met iedereen apart gesproken, maar om iedereen bij elkaar te hebben om over het verhaal te praten, hoe de stukjes in elkaar passen en wat Spider-Man voor hen betekende – dat was spannend voor mij. We hadden de enige drie acteurs die ooit Spider-Man in een film speelden, en elk had zoveel meegemaakt, zowel op als buiten het scherm. Het was als een Spider-Man therapiesessie.”
“Omdat we dat werk van tevoren hadden gedaan, toen we die eerste scène met iedereen filmden, was het geweldig om een stap terug te doen en de crew te zien kijken, alsof ze naar de film keken. Je legt meer vast dan een scène uit een film; je kijkt naar een once-in-a-lifetime evenement.”
Was hij nerveus bij het werken met de all-star line-up van Spideys en schurken?
“Het enige waar ik zenuwachtig voor was, was dat ik iets geweldigs zou missen. Als regisseur houd je altijd je ogen en oren open.”
De laatste act van de film is een culminatie van de acht Spider-Man-films, waaronder de drie geregisseerd door Sam Raimi, twee door Marc Webb en het trio van Watts.
“Ik heb altijd mijn grootste angst genomen en die centraal gesteld in de thematiek van de films”, zegt hij. “’Homecoming’ gaat over een jongen die een enorme kans krijgt en zo bang is dat hij zijn kans zal missen, dat hij een ramp veroorzaakt. Dat was mijn angst: ‘Wat als ik het helemaal verknal?’ ‘Far From Home’ gaat over bang zijn om een tweede film te maken en dingen te verknoeien. Peter Parker krijgt een missie en hij wil geen risico nemen. ‘No Way Home’ gaat over het proberen af te ronden van dit oorsprongsverhaal en de verantwoordelijkheid die daarbij hoort. Peter Parker en Spider-Man betekenen zoveel voor mensen en ik voelde die verantwoordelijkheid.”
Watts heeft de helft van zijn leven een persoonlijke band met de personages gehad. Hij werd geboren in Colorado en studeerde aan de NYU. Hij was 20 toen de eerste Spider-Man-film, geregisseerd door Raimi, geschreven door David Koepp en met Maguire in de hoofdrol, op 3 mei 2002 in première ging. De emotionele wonden van 9/11 waren nog vers, vooral in New York.
“Het zien van die film betekende zoveel voor mij. Ik heb Spider-Man altijd geassocieerd met dat moment, die helende, louterende ervaring.”
Zijn “Spider-Man” geneest ook en komt op het perfecte moment voor het publiek. Het geeft bioscoopbezoekers de kans om het bioscoopbezoek opnieuw te omarmen en te genieten van de humor en het spektakel van de film. Belangrijker nog, het gaat over verlies, opoffering en persoonlijke verantwoordelijkheid, familie en vrienden. Het draagt de boodschap dat alles goed komt. In een tijdperk van COVID zijn dit belangrijke gedachten.
Films regisseren zichzelf niet, en ze worden niet geregisseerd door een commissie. Dus Watts en de film moeten worden overwogen.
Wat zeg je Academie kiezers?
‘Organisator. Social media-nerd. Algemene communicator. Bacon-geleerde. Trotse pionier op het gebied van popcultuur.’