Wie heeft zijn kaas verplaatst?
Cruciaal nieuw onderzoek die muizen aan verschillende diëten onderwierpen, ontdekten dat genetische factoren een veel grotere invloed op hun levensduur hadden dan eetgewoonten.
De onderzoeksleider zei: “Als je lang wilt leven, zijn er dingen waar je je hele leven controle over hebt, zoals voeding, maar wat je echt wilt is een oude grootmoeder.” Gary Churchill Jackson Laboratory, Stichting Biomedisch Onderzoek.
Voor het onderzoek werden ongeveer 1.000 genetisch verschillende muizen toegewezen aan een van de vijf diëten:
- Eet elke hoeveelheid voedsel op elk moment
- Consumeer slechts 60% van uw kerncalorieën per dag
- Consumeer slechts 80% van uw essentiële calorieën per dag
- Ze mogen slechts één dag per week eten en de overige dagen mogen ze zoveel eten als ze willen
- Hij kan twee dagen achter elkaar niet eten en kan op de overige dagen zoveel dragen als hij wil
De muizen kregen periodiek bloedonderzoek en werden voor de rest van hun leven geëvalueerd.
De muizen op het onbeperkte dieet leefden gemiddeld 25 maanden, terwijl de muizen op het intermitterende vastendieet ongeveer 28 maanden leefden.
Muizen die 80% van hun basale calorieën aten, leefden ongeveer 30 maanden, terwijl muizen die 60% van hun basale calorieën consumeerden 34 maanden leefden.
De leeftijdscijfers varieerden binnen elke groep. De muizen die de minste calorieën consumeerden, leefden bijvoorbeeld ergens tussen een paar maanden en vier en een half jaar.
De onderzoekers ontdekten dat caloriearme diëten over het algemeen de levensduur van muizen verlengden, ongeacht de hoeveelheid lichaamsvet of bloedsuikerspiegel.
De auteurs van het onderzoek waren echter verrast toen ze zagen dat de muizen die het langst op het beperkte dieet leefden, het minste gewicht verloren, ondanks dat ze minder aten.
De muizen die het meeste gewicht verloren met deze diëten hadden doorgaans minder energie, zwakkere immuun- en voortplantingssystemen en een korter leven.
“Hoewel caloriebeperking over het algemeen gunstig is voor de levensduur, laten onze gegevens zien dat gewichtsverlies door caloriebeperking feitelijk slecht is voor de levensduur”, legt Churchill uit. “Dus als we kijken naar proeven met levensverlengende medicijnen bij mensen en we zien dat mensen afvallen en betere metabolische profielen hebben, blijkt dat dit misschien helemaal geen goed teken is voor hun toekomstige levensduur.”
Het team van Churchill identificeerde genetisch gecodeerde veerkracht als een sleutelfactor voor de levensverwachting, en merkte op dat muizen op natuurlijke wijze hun gewicht, lichaamsvetpercentage en immuuncelgezondheid behouden, zelfs ondanks stress en caloriebeperking, evenals muizen die niet afvielen. Vet later in het leven, overleefde langer.
Churchill zei dat de resultaten: Woensdag gepubliceerd in Nature“Het suggereert dat een gematigder niveau van caloriebeperking de manier kan zijn om gezondheid en levensduur op de lange termijn in evenwicht te brengen.”
Het onderzoeksteam ontdekte dat de gezondheid van het immuunsysteem en kenmerken die verband houden met rode bloedcellen duidelijker verband hielden met iemands leeftijd dan met gewicht, lichaamsvetpercentages, bloedsuikerspiegels en lichaamstemperatuur.
De onderzoekers zeggen dat genetische eigenschappen, die nog niet zijn geïdentificeerd, een belangrijke rol spelen in de manier waarop diëten iemands gezondheidstraject beïnvloeden.
De studie komt op een moment dat intermitterend vasten en extreem gewichtsverlies door wekelijkse injecties zoals Ozempic populair zijn geworden om zwaarlijvigheid en mogelijk veroudering te vertragen.
Emily Favor, geregistreerd diëtist bij Northwell Long Island Joods Forest Hills-ziekenhuisEr is meer dan één levensstijlinterventie – en niet alleen gezond eten – nodig voor een goede gezondheid, zei hij.
“Beweging en een uitgebalanceerd dieet zijn misschien wel de belangrijkste als het gaat om het verbeteren van de algehele gezondheid”, vertelde Vivor, die niet betrokken was bij het nieuwe onderzoek, aan The Post. “Caloriebeperking is mogelijk niet voor iedereen geschikt, omdat dit het risico op ondervoeding en andere gezondheidsproblemen kan vergroten en moet worden besproken met uw medische zorgverlener.”
