Dubai: Ga terug naar 8 november 1987. Het was de finale van de Reliance 50 World Cup tussen Australië en Engeland in Eden Gardens, Kolkata, India. Engeland lag op schema om Australië met 135 tegen twee te verslaan en een doel van 254 na te jagen.
De Australische kapitein Alan Border bracht zichzelf ertoe zijn onschuldige linkerhand te bewegen, in een wanhopige poging om de samenwerking tussen Mike Gatting en Bill Athey te verbreken. Een moment van waanzin volgde. Gatting speelde een omgekeerde pass om de bal naar wicketkeeper Greg Dyer te laten vallen, waardoor Australië de kans kreeg, die met zeven punten naar huis gleed.
Fast forward naar 2021. Het is niet de finale, maar de openingswedstrijd in de Super 12 van het 20e WK. Australië was op weg naar een ondergemiddeld doel van 119 van Zuid-Afrika, waarbij Steve Smith en Glenn Maxwell 42 beurten toevoegden. Aiden Markram leverde een spannende prestatie van Smith om Zuid-Afrika een grote voorsprong te geven.
Drie ballen later doemden visioenen op van een herhaling van de geschiedenis – dit keer voor Australië – toen Maxwell een omgekeerde pass speelde die alleen werd gemaakt door Tabriz Shams. Onverklaarbare trap toen Australië een klein poortje verloor en scoren viel niet mee. Deed Maxwell Gatting? Nou, de enorme omvang van de gelegenheid is niet hetzelfde. Maar die slag had Australië de wedstrijd kunnen kosten.
Dit is niet gebeurd. Matthew Wade, die enkele momenten van angst overleefde, en Marcus Stoines verzekerden de overwinning van Australië met twee ballen. Een reverse sweep kan fortuinen omkeren. Vraag het aan Gaten.
‘Social media-expert. Bekroonde koffie-nerd. Algemene ontdekkingsreiziger. Probleemoplosser.’
