Onderwijsbudgetten hebben geen gelijke tred gehouden met de uitdagingen van COVID-19, vooral in armere landen. Ondanks de stijgende financiële behoeften heeft tweederde van de lage- en lage-middeninkomenslanden hun budgetten voor openbaar onderwijs verlaagd sinds de uitbraak, volgens een nieuw gezamenlijk rapport van de Wereldbank en UNESCO. Onderwijsfonds Monitoring (EFW)
Ter vergelijking: zoals de EFW laat zien, heeft slechts een derde van de hogere middeninkomenslanden en hogere inkomenslanden hun budgetten verlaagd. Deze bezuinigingen zijn tot dusverre relatief klein geweest, maar ze lopen het risico groter te worden naarmate de financiële situatie verslechtert naarmate de epidemie de economie blijft verwoesten. Deze tegenstrijdige trends vertegenwoordigen een aanzienlijke toename van de grote onevenwichtigheden in de bestedingen die al zijn opgetreden tussen lage- en hoge-inkomenslanden.
Volgens een nieuw rapport gaven landen met een hoog inkomen voorafgaand aan de COVID-19-epidemie in 2018-19 een equivalent bedrag van $ 8.501 per jaar uit aan het onderwijs van elk kind of elke jongere, vergeleken met $ 48 miljoen in de Verenigde Staten. Laag inkomen. COVID-19 vergroot alleen maar deze enorme kloof in persoonlijke onderwijsuitgaven tussen rijke en arme landen.
EFW benadrukt dat de uitdaging voor het financieren van onderwijs niet alleen is om middelen te mobiliseren, maar ook om de doeltreffendheid van de financiering te verbeteren. Helaas is de recente stijging van de overheidsuitgaven voor onderwijs in verband gebracht met kleine verbeteringen in de onderwijsresultaten. Hoewel de toegang tot onderwijs is verbeterd, Armoedecijfer leren – Het aandeel van 10-jarige jongens dat geen korte, aan hun leeftijd aangepaste textuur kon lezen was 53% in lage- en middeninkomenslanden vóór COVID-19, vergeleken met slechts 9% in hoge-inkomenslanden. Sluitingen van scholen in verband met COVID-19 kunnen dit percentage verhogen van 53% naar 63%.
We bevinden ons op een kritiek moment waarop landen moeten herstellen van de leerverliezen die door de epidemie zijn veroorzaakt, moeten investeren in immunisatie-educatie en deze kans moeten aangrijpen om effectievere, rechtvaardige en flexibele systemen op te bouwen. De leerarmoedecrisis van vóór COVID-19 wordt erger, en we zijn bezorgd over de onevenwichtigheid in de impact ervan. Landen en de internationale ontwikkelingsgemeenschap moeten meer investeren in onderwijssystemen en de koppeling tussen kosten en leren en andere resultaten op het gebied van menselijk kapitaal versterken.
Mamta Murthy, vice-president, menselijke ontwikkeling, Wereldbank
De EFW Het geeft aan dat de wereldwijde onderwijsuitgaven de afgelopen tien jaar zijn gestegen, maar er zijn aanwijzingen dat de epidemie deze opwaartse trend zou kunnen verstoren. De financiering voor onderwijs is snel gegroeid in lage- en lage-middeninkomenslanden, waar de kloof tussen de financiering en de huidige toewijzingen die nodig zijn om de internationaal overeengekomen doelstellingen voor duurzame ontwikkeling te bereiken, enorm is. De verslechtering van de overheidsfinanciering op middellange termijn suggereert dat, tenzij gezamenlijke inspanningen worden geleverd om prioriteit te geven aan onderwijs, de mogelijkheden om de middelen die nodig zijn voor onderwijs te mobiliseren, zullen verslechteren.
De onderwijsbijstand is de afgelopen tien jaar met 21% gestegen. Kortingen stegen sterk in de jaren 2000 na een grote financiële crisis en daalden tussen 2010 en 2014. De hulp voor onderwijs is sinds 2014 echter met 30% gestegen, tot een recordhoogte van $ 15,9 miljard in 2019. Financiële beperkingen, andere afdelingsvereisten en veranderingen in studentenmobiliteit suggereren echter dat buitenlandse hulp aan onderwijs kan afnemen naarmate deze afneemt.
Externe financiering is nodig om onderwijskansen voor de armen in de wereld te ondersteunen. Donorlanden – en sommige zijn daar al mee begonnen – zullen hun hulpbudgetten echter waarschijnlijk verschuiven naar nationale prioriteiten. Gezondheid en andere noodsituaties strijden ook om financiering. We voorspellen een moeilijke omgeving voor landen die afhankelijk zijn van hulp voor onderwijs. UNESCO schat dat $ 2 miljard zal dalen vanaf zijn hoogtepunt in 2020 en niet zal terugkeren naar het niveau van 2018 gedurende zes jaar.
Stephania Giannini, adjunct-directeur-generaal onderwijs van UNESCO
De EFW Het is een joint venture tussen de Wereldbank en de UNESCO World Education Monitoring Report Committee. Het wordt jaarlijks geproduceerd na de publicatie van de belangrijkste gegevens over de kosten van onderwijs door UNESCO Statistics. De EFW Het doel is om de beste beschikbare gegevens te verzamelen over alle bronnen van onderwijsfinanciering en om de inspanningen ter verbetering van de informatie over de status en het gebruik van het onderwijsfonds te volgen. Tijdige informatie van goede kwaliteit door regeringen, huisvesting en hulp over de kosten van onderwijs is echter niet in alle landen onmiddellijk beschikbaar. Dit maakt planning en monitoring moeilijk in een tijd waarin landen het zich niet kunnen veroorloven de verkeerde kant op te gaan.
