Diep in de aardmantel, daar twee gigantische klodders. De ene zit onder Afrika en de andere is bijna tegenovergesteld aan de eerste, onder de Stille Oceaan. Maar deze twee punten zijn niet even congruent.
Uit nieuw onderzoek blijkt dat het punt onder Afrika veel dichter bij het oppervlak ligt – en onstabieler is – dan het punt onder de Stille Oceaan. Dit verschil zou uiteindelijk kunnen helpen verklaren waarom de korst onder Afrika hoger is gestegen en waarom het continent gedurende honderden miljoenen jaren vele enorme supervulkaanuitbarstingen heeft meegemaakt.
“Deze instabiliteit kan ook veel gevolgen hebben voor tektonische bewegingen aan het oppervlak aardbevingen Qian Yuan, een afgestudeerde fellow in geologie aan de Arizona State University (ASU), die het onderzoek leidde, zei:
paar stippen
Mantelpunten zijn beter bekend als “Large Low Wave Velocity Interrupts” of LLSVP’s. Dit betekent dat wanneer seismische golven gegenereerd door aardbevingen door deze diepe gebieden reizen, de golven vertragen. Deze vertraging geeft aan dat er iets anders is aan de mantel op deze plek, zoals dichtheid of temperatuur- – Of allebei.
Wetenschappers weten niet zeker waarom de mantelpunten bestaan. Yuan vertelde WordsSideKick.com dat er twee veelvoorkomende hypothesen zijn. Een daarvan is dat het bestaat uit opeenhopingen van korst waaruit het is afgegleden een landVan het oppervlak tot de diepten van de mantel. Een andere is dat ze de overblijfselen zijn van een oceaan van magma die tijdens de vroege geschiedenis van de aarde in de lagere mantel kan hebben bestaan. Op deze manier Het oceaanmagma is afgekoeld en gekristalliseerdkan het gebieden hebben achtergelaten die veel dichter waren dan de rest van de mantel.
Yuan zei dat eerdere studies hebben laten doorschemeren dat deze twee punten misschien niet gelijk zijn, maar geen van dit onderzoek heeft wereldwijde datasets gebruikt die de twee gemakkelijk kunnen vergelijken. Hij en zijn adviseur, universitair hoofddocent geodynamica aan de Arizona State University Mingming Li, onderzochten 17 wereldwijde seismische golfdatasets om de hoogte van elk punt te bepalen.
Ze ontdekten dat het African Point ongeveer 620 mijl (1.000 kilometer) hoger is dan het Pacific Point. Dat is een verschil van ongeveer 113 Mount Everest. In totaal strekt de massa van de Stille Oceaan zich 435 tot 500 mijl (700 tot 800 km) uit vanaf de grens tussen de kern en de mantel. De African Point strekt zich uit van 990 tot 1.100 mijl (1.600 tot 1.800 km).
punt instabiliteit
De onderzoekers gebruikten vervolgens computermodellering om erachter te komen welke kenmerken van de punten deze verschillen zouden kunnen verklaren. Ze ontdekten dat de belangrijkste de dichtheid van de punten zelf en de viscositeit van de omringende mantel zijn. Viscositeit verwijst naar het gemak waarmee mantelgesteenten kunnen worden vervormd.
Volgens Yuan zou het Afrikaanse punt veel minder dicht moeten zijn om veel langer te zijn dan het Pacifische punt. “Omdat het minder dicht en onstabiel is,” zei hij.
De Afrikaanse massa bevindt zich nog steeds ver van de aardkorst – de totale mantel is 2.900 km dik – maar de instabiliteit van deze diepe structuur kan gevolgen hebben voor het oppervlak van de planeet. LLSVP’s kunnen een bron zijn van hete pluimen van opstijgend mantelmateriaal. Deze pluimen kunnen op hun beurt gigantische uitbarstingen, tektonische verstoringen en mogelijk zelfs continentaal uiteenvallen veroorzaken, zei Yuan.
Het Afrikaanse punt “ligt heel dicht bij het oppervlak, dus er is een mogelijkheid dat een grote mantelpluim uit het Afrikaanse punt zal opstijgen en kan leiden tot meer oppervlaktehoogte, aardbevingen en gigantische vulkaanuitbarstingen”, zei Yuan.
Deze processen vinden gedurende miljoenen jaren plaats en zijn aan de gang in Afrika. Yuan zei dat er een verband lijkt te zijn tussen de African Point en grote vulkaanuitbarstingen. papier 2010 Gepubliceerd in het tijdschrift Nature Hij ontdekte dat in de afgelopen 320 miljoen jaar 80% van de kimberliet, of enorme uitbarstingen van mantelgesteente die Diamant Aan de oppervlakte vond het plaats net boven de grens van de African Point.
Yuan Li publiceerde hun bevindingen op 10 maart in het tijdschrift natuurlijke aardwetenschappen. Ze werken nu aan de oorsprong van de stippen. Hoewel deze resultaten nog niet zijn gepubliceerd in een peer-reviewed tijdschrift, presenteerden de onderzoekers de bevindingen op de 52e Lunar and Planetary Science Conference in maart 2021; Dit onderzoek suggereerde dat de punten Het kunnen de overblijfselen zijn van een object ter grootte van een planeet wie welke Het raakte de aarde ongeveer 4,5 miljard jaar geledenMaan vorming.
Oorspronkelijk gepubliceerd op WordsSideKick.com.
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’
