Uit de studie bleek dat depressie verband houdt met veranderde hersenreacties op verschillende soorten gebaren

Uit een nieuwe studie blijkt dat mensen met een depressie een andere hersenactiviteit vertonen als ze gebaren opmerken dan mensen zonder depressie. De studie gepubliceerd in Psychiatrisch onderzoek: neuroimagingEr werd ook ontdekt dat het type en de betekenis van gebaren de reacties van de hersenen beïnvloeden.

Gebaren zijn bewegingen van de armen en handen die informatie of gevoelens overbrengen. Ze kunnen 'instrumenteel' zijn (instructies geven, zoals wijzen) of 'expressief' (innerlijke gevoelens uiten, zoals klappen). Gebaren kunnen ook een positieve betekenis hebben (bijvoorbeeld de duim opsteken), of een negatieve betekenis (bijvoorbeeld de middelvinger opsteken).

Eerder onderzoek heeft aangetoond dat mensen met een depressie, een veel voorkomende psychische stoornis die de stemming en het sociaal functioneren beïnvloedt, vooroordelen hebben bij het herkennen en interpreteren van gebaren. Er is echter weinig bekend over hoe de hersenen gebaren verwerken bij depressie, en welke specifieke hersengebieden daarbij een belangrijke rol spelen.

Om deze kloof te dichten, rekruteerde het onderzoeksteam onder leiding van Mathilde Sijtsma van de Universiteit van Glasgow twaalf personen met een depressie (gemiddeld 33 jaar oud) en twaalf personen, gematcht op leeftijd en biologisch geslacht.

Sietsma en zijn collega's maakten gebruik van functionele magnetische resonantie beeldvorming (fMRI), een techniek die de hersenactiviteit meet door veranderingen in de bloedstroom te detecteren. Een fMRI-machine scande de hersenen van de deelnemers terwijl ze naar een scherm keken met korte animaties van stokfiguren die verschillende gebaren uitvoerden, die informatief of expressief waren, en positief of negatief.

Deze stokfiguren waren samengesteld uit lichtpuntjes op belangrijke verbindingen die met elkaar verbonden waren door lijnen, waardoor menselijke bewegingen konden worden weergegeven en afleidende informatie zoals gezichtsuitdrukkingen en lichaamsvorm werd verminderd.

Na analyse ontdekten de onderzoekers dat depressieve personen een grotere algehele activiteit hadden in de rechterclaustrum, een hersengebied dat betrokken is bij de integratie van sensorische, motorische (bewegings) en emotionele informatie, vergeleken met de controlegroep. Dit suggereert dat depressieve mensen mogelijk meer inspanning en aandacht nodig hebben om verschillende soorten informatie te verwerken wanneer ze gebaren waarnemen.

Bovendien werd het bekijken van robotgebaren geassocieerd met grotere activiteit in de linkerzenuw en de superieure temporale gyrus, vergeleken met het waarnemen van expressieve gebaren. Deze hersengebieden zijn betrokken bij visuele verwerking en bewegingswaarneming. Sietsma en collega's stellen dat deze activering verband kan houden met ‘subjectieve voorkeursbiases’, aangezien ‘instrumentele gebaren zich expliciet tot de waarnemer richten, terwijl expressieve gebaren aangeven [someone else’s emotional] staat. Zelfgerelateerd mensenproces [information] op een preferentiële manier, wat aangeeft dat robotgebaren meer aandacht trokken.

De onderzoekers ontdekten ook dat de perceptie van negatieve gebaren geassocieerd was met een grotere activiteit in de rechter precuneus en rechter linguale gyrus vergeleken met de perceptie van positieve gebaren. Er is vastgesteld dat beide structuren betrokken zijn bij de perceptie van gebaren, en de auteurs van het onderzoek suggereerden dat de toegenomen activiteit verklaard zou kunnen worden door een mentale voorkeur voor negatieve situaties.

Ten slotte ontdekten de onderzoekers dat de perceptie van negatieve robotgebaren geassocieerd was met grotere activiteit in verschillende hersengebieden vergeleken met de perceptie van positieve robotgebaren of expressieve gebaren (zowel positief als negatief). Concreet waren deze hersengebieden de rechter precuneus, rechter linguale gyrus, rechter paracentrale lobule, linker cingulaire gyrus, rechter hersenstam en linker tegmentum, en samen worden deze regio's geassocieerd met emotionele en sociale verwerking, evenals met biologische bewegingsperceptie.

Het onderzoeksteam verklaarde dit fenomeen “voor [depressed] De combinatie van deze gebieden zal vooral actief zijn bij negatieve automatische gebaren zoals 'Nee, je hebt het mis', 'Doe dat niet', 'Hoe laat noem je dat?' Omdat de waarnemer zich waarschijnlijk persoonlijk berispt zal voelen door de stokfiguuranimatie. Een dergelijke zelfinterpretatie is niet direct beschikbaar voor positieve of negatieve expressieve gebaren of voor positieve instrumentele gebaren.

Het onderzoek heeft enkele beperkingen, zoals een kleine steekproefomvang, de variabiliteit in medicatiegebruik onder depressieve deelnemers, en het gebruik van plakfiguren in plaats van gebaren in volledig licht, wat ertoe leidde dat sommige details werden weggelaten, bijvoorbeeld hand- en handbewegingen. vinger. Vingergebaren.

de studie, “Ernstige depressie en de perceptie van emotionele en expressieve gebaren: een fMRI-onderzoekgeschreven door Mathilde Sietsma, Dominic Marjoram, Helen L. Gallagher, Madeleine A. Greeley, David Brennan, Christopher Mathias, Jonathan Cavanagh en Frank E. Bolick.