De tweede helft wisselt
Nederland begon de tweede helft op de voorste voet. De strafschoppen stapelden zich opnieuw op voor de USA, waardoor Nederland kansen kreeg om te profiteren van hun uitstekende trappen en efficiënte line-out. De U18 Amerikanen waren in staat hun linie lange tijd te verdedigen, maar ze hadden nog steeds moeite om uit hun eigen slag te komen. Uiteindelijk was het een te zware penalty en stuurde Nederland hem terug. De conversie was goed en Oranje leidde met 14-10.
Amerika heeft een tijdje nodig gehad om zich te vestigen. Toen ze aan het einde nog een keer gelijk speelden, kwamen ze eindelijk foutloos en uiteindelijk namen ze na een penalty een line-out en speelden ze aan de achterkant van de maul. Het spel kwam er niet uit, maar scrumhalf Spencer Huntley raapte de losse bal op en racete dicht bij de lijn. De aanvallers stonden voor en na een eerste telefoontje van de umpire veranderde een overleg met AR de beslissing en USA probeerde het.
Lee’s poging tot bekering raakte de paal, maar de VS leidden met 15-14.
Dit is waar de U18’s uit de VS de kans hadden om de wedstrijd opzij te zetten. Hun 22e nr. 8 Papa Matelao versloeg een aantal tacklers om door te breken op het middenveld voordat hij zich aansloot bij Elia Lolesio-Bua in het centrum. Nederland trok zich terug om de poging te blokkeren, maar Amerika had nog kansen.
Nu was het Nederland dat vocht om te vernietigen. Samen met Lee, Masi Koi, Kwami en Budka kreeg de USA drie diepe veldtrappen en counterde goed. Budka is erg solide in deze job – hij trapt nooit, maar identificeert kleine gaatjes waar hij kan counteren, maar zorgt er ook voor dat hij de steun heeft om de ruck te winnen.
Dat hielp de aanvallers van de VS om heel hard te werken om die rucks terug te winnen.
Nog geen pogingen. Ze kregen een penalty en gooiden te vroeg op de lineout. Maul zag er correct uit, maar de scheidsrechter zei dat de worp niet goed was genomen en herhaald moest worden. Tweede kans en hoertje Seth Smith raakt hem aan, hij krijgt te horen dat hij naar voren mist. De volgende keer dat ze het verscheurden, kreeg Nederland een penalty en een gele kaart. Dus dat leidde tot een nieuwe patstelling, maar de Nederlanders bemoeiden zich er niet mee en Amerika riep het verbod in.
Echter, terug naar Amerika, leek Budka Padraic Long op te zetten in wat een zekere poging leek te zijn. Ik kon echter geen lang handvat krijgen en smeekte om nog een kans.
Ondanks de voorsprong raakten de VS steeds meer gefrustreerd.
Eindelijk sloeg Amerika terug in de tijd. Ze hadden een strafvoordeel op de rug en onderschepping, waardoor de loper gelukkig voor de VS werd teruggeroepen (hoewel ze waarschijnlijk niet zouden hebben geprobeerd te passen als ze niet het voordeel hadden gehad). In plaats daarvan nog een kans met een penalty. Lee schopte voor aanraking. De line-out van de VS deed dit keer niet zoals verwacht en stuurde de bal rechtstreeks naar Hundley. In een oogwenk waren de bevroren Nederlandse verdedigers gegrepen. Lee verkocht een pop en versloeg een andere bewaker om zichzelf in te halen. Hij bekeerde zich niet, maar dat deed er niet toe. Fulltime gebeld.
Al met al moet deze Corendon Summer Tour voor iedereen als een groot succes worden beschouwd. Geen van beide wedstrijden was een uitbarsting, de wedstrijd tussen de VS en België was een verlies van 43-26. Elke andere game was binnen een try: 32-32, 27-20, 19-15, 22-17 en 20-14. Hoewel de VS niet blij waren met een late poging om het gelijkspel met Canada op te geven, beheersten ze uiteindelijk het tempo van deze wedstrijd, ook al maakten ze het moeilijker.
Dat was genoeg om het evenement te winnen, en voor Huntley, die uitblonk in verdediging, opportunisme en evenwicht, was het de man van de wedstrijd.
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’
