Mustafa Soliman, CEO van Microsoft AI, zei deze week dat machine learning-bedrijven de meeste online geplaatste inhoud kunnen extraheren en deze kunnen gebruiken om neurale netwerken te trainen, omdat ze in wezen ‘vrije software’ zijn.
Kort daarna richtte het Centrum voor Onderzoeksrapportage op Een rechtszaak aanspannen tegen OpenAI De grootste investeerder, Microsoft, “voor het gebruiken van de inhoud van de non-profit nieuwsorganisatie zonder toestemming of het bieden van compensatie.”
Hiermee treedt u in de voetsporen van acht kranten Een rechtszaak aangespannen tegen OpenAI en Microsoft over vermeende verduistering van inhoud in april, zoals The New York Times vier maanden eerder deed.
Dan zijn er de twee briljante auteurs Een rechtszaak aangespannen tegen OpenAI en Microsoft In januari beweerden ze dat ze zonder toestemming AI-modellen hadden getraind op de werken van auteurs. Ook hebben verschillende anonieme ontwikkelaars in 2022 een rechtszaak aangespannen tegen OpenAI en GitHub op basis van beschuldigingen dat de organisaties openbaar gepubliceerde code gebruikten om generatieve modellen te trainen in strijd met de voorwaarden van hun softwarelicentie.
Binnen gevraagd Interview In een gesprek met Andrew Ross Sorkin van CNBC op het Aspen Ideas Festival over de vraag of AI-bedrijven effectief het intellectuele eigendom van de wereld hebben gestolen, erkende Solomon de controverse en probeerde hij onderscheid te maken tussen inhoud die mensen online zetten en inhoud die wordt ondersteund door houders van auteursrechten.
“Ik denk dat als het gaat om inhoud die al op het open web bestaat, het sociale contract voor die inhoud sinds de jaren negentig een redelijk gebruik is”, zei hij. “Iedereen kon het kopiëren, opnieuw creëren en ermee reproduceren. Het was vrije software, als je dat wilde. Dat was de afspraak.”
Suleiman wees erop dat er nog een andere categorie van inhoud bestaat, namelijk materiaal dat wordt gepubliceerd door bedrijven met advocaten.
“Er is een aparte categorie waarin een website, uitgever of nieuwsorganisatie expliciet heeft gezegd: ‘Verwijder of crawl mij niet om welke reden dan ook, behalve om mij te indexeren, zodat anderen deze inhoud kunnen vinden'”, legde hij uit. “Maar dat is een grijs gebied. Ik denk dat dit zijn weg via de rechtbank zal vinden.”
Dit is op zijn zachtst gezegd. Hoewel het zeker lijkt dat de uitspraken van Soliman de makers van inhoud zullen beledigen, heeft hij niet helemaal ongelijk: het is niet duidelijk waar de juridische grenzen liggen met betrekking tot AI-modeltraining en modeloutput.
De meeste mensen die als individu inhoud online plaatsen, hebben op de een of andere manier hun rechten geschonden door de voorwaarden van serviceovereenkomsten te accepteren die worden aangeboden door grote sociale-mediaplatforms. De beslissing van Reddit om de berichten van zijn gebruikers aan OpenAI te licentiëren zou niet gebeuren als de socialemediagigant zou geloven dat zijn gebruikers een legitiem recht hadden op de memes en gegevens die het verspreidt.
Het feit dat OpenAI en andere bedrijven die AI-modellen maken opvallende contentdeals zijn met grote uitgevers, toont aan dat een sterk merk, diepe zakken en een juridisch team grote technologieactiviteiten op tafel kunnen brengen.
Met andere woorden: degenen die inhoud creëren en deze online publiceren, maken vrije software, tenzij ze advocaten kunnen behouden of aantrekken die bereid zijn Microsoft en zijn soortgenoten uit te dagen.
in papier Frank Pasquale, hoogleraar rechten aan Cornell Tech en Cornell Law School in de VS, en Haochen Sun, universitair hoofddocent rechten aan de Universiteit van Hong Kong, onderzoeken de rechtsonzekerheid rond het gebruik van auteursrechtelijk beschermde gegevens voor opleiding. Kunstmatige intelligentie en of rechtbanken dit gebruik eerlijk zullen vinden. De onderzoekers concludeerden dat AI op beleidsniveau moet worden aangepakt, omdat de huidige wetgeving ontoereikend is om de vragen te beantwoorden die nu moeten worden aangepakt.
“Omdat er zoveel onzekerheid bestaat over de rechtmatigheid van het gebruik van auteursrechtelijk beschermde werken door AI-dienstverleners, zullen wetgevers een gedurfde nieuwe visie moeten formuleren voor het opnieuw in evenwicht brengen van rechten en verantwoordelijkheden, net zoals ze deden in de nasleep van de ontwikkeling van het internet (toonaangevend aan de Millennium Copyright Act en Digital Materials Publication van 1998), betogen zij.
De auteurs wijzen erop dat de aanhoudende ongecompenseerde oogst van creatieve werken niet alleen schrijvers, componisten, journalisten, acteurs en andere creatieve professionals bedreigt, maar ook de kunstmatige intelligentie zelf, die uiteindelijk verstoken zal blijven van trainingsgegevens. De auteurs voorspellen dat mensen zullen stoppen met het online beschikbaar stellen van hun werk als het alleen wordt gebruikt om AI-modellen aan te sturen die de marginale kosten van het maken van inhoud tot nul terugbrengen en makers de mogelijkheid van enige beloning ontzeggen.
Dit is de toekomst die Salomo voorziet. “De economie van informatie staat op het punt radicaal te veranderen omdat we de kosten van het produceren van kennis tot nul kunnen terugbrengen in termen van marginale kosten”, zei hij.
Al die gratis software die u mogelijk heeft helpen creëren, kan van u zijn tegen een klein maandelijks abonnementsbedrag. ®
‘Reader. Furious humble travel enthusiast. Extreme food scientist. Writer. Communicator.’
