Er werden nieuw bewerkte afbeeldingen gemaakt door Hubble-ruimtetelescoop De Gemini North Observatory op Hawaï onthulde details van de turbulente atmosfeer van Jupiter met verschillende golflengten, wat wetenschappers helpt om de drijvende krachten achter de vorming van de enorme stormen van de gasreus te kennen.
De wetenschappers verwerkten de beelden – vastgelegd op zowel infrarode, zichtbare als ultraviolette golflengten – om interactieve vergelijking mogelijk te maken met de verschillende weergaven van wolken boven de gasreus.
Het veranderende uiterlijk van een planeet op verschillende golflengten stelt astronomen in staat nieuwe inzichten te krijgen in het gedrag van de atmosfeer van Jupiter. Vreemd dat Grote rode vlekDe gigantische storm die zich voortzet ten zuiden van de evenaar van Jupiter, is goed zichtbaar in de UV en zichtbare golflengten, maar is bijna vermengd met het infrarood op de achtergrond.
Video: Zie de Grote Rode Vlek van Jupiter in zichtbare nieuwe weergaven, infrarood en ultraviolette stralen
Jupiter in zichtbaar licht zoals vastgelegd door de Hubble-ruimtetelescoop.
Jupiter in infrarood licht
Een vergelijking van de drie soorten golflengten onthult ook dat het donkere gebied dat de grote rode vlek in het infraroodbeeld vertegenwoordigt, groter is dan het overeenkomstige rode ovaal in het visuele beeld. Deze discrepantie is te wijten aan het feit dat elke afbeeldingstechniek verschillende kenmerken van de atmosfeer van de planeet vastlegt, volgens Toestaan Door het Amerikaanse National Optical and Infrared Astronomy Research Laboratory (NOIRLab), dat de beelden dinsdag (11 mei) publiceerde.
Terwijl de infraroodwaarnemingen gebieden laten zien die bedekt zijn met dichte wolken, markeren de zichtbare en ultraviolette beelden plaatsen van zogenaamde chromoforen, dit zijn moleculen die blauw en ultraviolet licht absorberen, waardoor de vlek zijn kenmerkende rode kleur krijgt.
Aan de andere kant zijn tegenoverliggende Jupiter-wolken duidelijk zichtbaar in alle drie de scènes.
Op 11 januari 2017 werden gelijktijdig beelden gemaakt. Ultraviolette en zichtbare beelden werden vastgelegd door de Wide Field Camera 3 van de Hubble Space Telescope, terwijl het infraroodbeeld werd vastgelegd door het Near Infrared Imaging (NIRI) -instrument bij Gemini North op Hawaï.
Verwant: Vlieg over Jupiter in deze verbluffende video van NASA’s Juno-ruimtevaartuig
Naast de Grote Rode Vlek onthullen Hubble-afbeeldingen ook de kleinere Rode Vlek Jr, die in 2000 ontstond toen drie stormen van vergelijkbare grootte ten zuidwesten van de grotere storm samenvloeiden. Net als de Grote Rode Vlek is “klein” nauwelijks zichtbaar in de infrarode golflengte, en verdwijnt het in het grotere bereik van koelere wolken.
In tegenstelling tot rode vlekken is de cyclonische vortex prominent te zien in het infraroodbeeld, die zich van oost naar west verspreidt. Deze reeks wervelingen van ongeveer 72.000 km lang verschijnt als een heldere lijn op het noordelijk halfrond van de planeet.
Op zichtbare golflengten lijkt de tornado sepia, waardoor dit soort kenmerken in afbeeldingen van NASA bruine sandalen worden genoemd. Voyager ruimtevaartuig, Die in 1979 door de gasreus vloog. Bij ultraviolette golflengten is het kenmerk nauwelijks zichtbaar onder een laag stratosferische mist, die naar de Noordpool steeds donkerder wordt.
Wetenschapper Mike Wong van de Universiteit van Californië vergeleek de beelden met de radiosignalen die werden waargenomen door NASA’s Juno-ruimtevaartuig dat momenteel de planeet bestudeert. Deze radiosignalen duiden op bliksem in de atmosfeer van Jupiter. Door de drie soorten afbeeldingen te combineren met bliksemgegevens, konden Wong en zijn team verschillende lagen van cloudarchitectuur onderzoeken om een beter begrip te krijgen van de vormingsprocessen achter de enorme stormen van Jupiter.
Volg Teresa Poltarova op Twitter @TerezaPultarova. Volg ons Op Twitter Sluit een tweet in en verder De sociale netwerksite Facebook.
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’
