samenvatting: Ervaren mediteerders kunnen vrijwillig onbewuste toestanden opwekken, bekend als stoppen, zonder het gebruik van medicijnen. Dit vermogen, waargenomen in de Tibetaanse boeddhistische beoefening, stelt mediteerders in staat een tijdelijke leegte van bewustzijn te ervaren, gevolgd door een grotere mentale helderheid.
De studie, uitgevoerd in verschillende landen, maakte gebruik van elektro-encefalografie (EEG)-spectroscopie om objectief de hersenactiviteit te meten tijdens deze stopgebeurtenissen. Door de ervaring van de mediteerder te correleren met neuroimaging-gegevens hebben onderzoekers inzicht gekregen in de diepgaande modulatie van het bewustzijn die kan worden bereikt door middel van geavanceerde meditatiepraktijken.
Belangrijkste feiten:
- Ervaren mediteerders kunnen vrijwillig in een staat van stilstand terechtkomen, waarbij ze tijdelijk het bewustzijn verliezen zonder hulp van buitenaf.
- De studie analyseerde 37 stopmomenten bij een deskundige mediteerder gedurende 29 sessies met behulp van EEG-spectroscopie.
- Dit onderzoek opent nieuwe horizonten voor het begrijpen van de modulatie van bewustzijn door middel van meditatie.
bron: Stichting BIAL
Uit onderzoek is gebleken dat ervaren mediteerders tijdens de meditatie vrijwillig hun bewustzijnsstaat kunnen aanpassen. Met andere woorden, ze hebben een buitengewoon vermogen om, zonder het gebruik van medicijnen, tijdens pauzes een tijdelijke leegte van bewustzijn te creëren door de hersenactiviteit uitgebreid te moduleren.
In welke gevallen kan een persoon het bewustzijn verliezen? Anesthesie, hersenschudding, vergiftiging, epilepsie, toevallen of andere aandoeningen van flauwvallen/flauwvallen veroorzaakt door een gebrek aan bloedtoevoer naar de hersenen kunnen volledig bewustzijnsverlies veroorzaken. Maar kan bewusteloosheid worden veroorzaakt zonder het gebruik van medicijnen?
In de gebeurtenis die bekend staat als stopzetting (of niruda, in de Tibetaans-boeddhistische terminologie), verliezen mediteerders kortstondig het bewustzijn, maar als ze weer wakker worden, ervaren ze naar verluidt aanzienlijke veranderingen in de manier waarop hun geest werkt, waaronder een plotseling gevoel van diepe mentaliteit. en perceptuele helderheid.
Matthew Sackett realiseerde zich, in samenwerking met onderzoekers uit Australië, Nederland en de Verenigde Staten, dat het idee dat een mediteerder het vermogen heeft om het bewustzijn ‘uit te schakelen’ brede implicaties zou kunnen hebben voor ons begrip van hoe perceptie werkt. dat eerder onderzoek naar stoppen verschillende beperkingen had, een feit. Weinig ervaren mediteerders hebben het meditatieniveau bereikt waarop pauzes optreden, en pauzes zijn ook moeilijk te voorspellen.
In een artikel met de titel ‘Investigating advanced mindfulness meditatie ‘stopping’ experiences Using EEG spectroscopie in a dicht bemonsterde case study’, dat in november in het tijdschrift werd gepubliceerd NeuropsychologieDe auteurs onthullen dat ze in deze intensieve casestudy deze uitdagingen hebben overwonnen door een deskundige meditator te rekruteren die aangaf meerdere stopmomenten te kunnen invoeren en rapporteren zodra deze zich voordeden tijdens herhaalde meditatiesessies.
De onderzoekers gebruikten een neurofenomenologische benadering waarbij beschrijvingen van het stoppen in de eerste persoon worden gekoppeld aan objectieve neuroimaging-gegevens. Met andere woorden, de deskundige mediteerder evalueerde systematisch mentale en fysiologische processen (context, input, gebeurtenis, output en nawerkingen) tijdens haar ervaring, en deze evaluaties werden gebruikt om gebeurtenissen te groeperen en selecteren voor daaropvolgende op elektro-encefalografie (EEG) gebaseerde analyse.
Spectrale analyse van de EEG-gegevens rond de 37 stopmomenten die door de deelnemer in 29 sessies werden geregistreerd, maakte het mogelijk om de stoptoestanden te koppelen aan objectieve en inhoudelijke metingen van hersenactiviteit gerelateerd aan bewustzijn en psychologisch functioneren op hoog niveau.
Volgens onderzoeker Matthew Satchett “leveren deze bevindingen voorlopig bewijs van het vermogen van ervaren mediteerders om vrijwillig en diepgaand hun bewustzijnsstaat te wijzigen en de basis te leggen voor verdere studie van deze unieke toestanden met behulp van neurowetenschappelijke en andere experimentele benaderingen.”
Over dit bewustzijnsonderzoeknieuws
auteur: Persteam
bron: Stichting BIAL
communicatie: Persteam – Stichting BIAL
afbeelding: Afbeelding toegeschreven aan Neuroscience News
Originele zoekopdracht: Vrije toegang.
“Onderzoek naar geavanceerde ‘stop’-ervaringen met mindfulness-meditatie met behulp van EEG-spectroscopie in een dicht bemonsterde casestudy.“Door Avijit Chowdhury et al. Neuropsychologie
een samenvatting
Onderzoek naar geavanceerde ‘stop’-ervaringen met mindfulness-meditatie met behulp van EEG-spectroscopie in een dicht bemonsterde casestudy.
Mindfulness-meditatie is een meditatieve praktijk afgeleid van het boeddhisme, gericht op het ontwikkelen van een op het heden gericht, niet-oordelend bewustzijn van ervaringen. De belangstelling voor mindfulness groeit en het is aangetoond dat het effectief is bij het verbeteren van de mentale en fysieke gezondheid in klinische en niet-klinische contexten.
In dit rapport hebben we voor het eerst elektro-encefalografie (EEG) gecombineerd met een neurofenomenologische benadering gebruikt om de neurale signatuur van ‘stopzetting’-gebeurtenissen te onderzoeken, dramatische ervaringen van volledige black-out-achtige stopzetting van het bewustzijn, die naar verluidt worden ervaren door mediteerders met aanzienlijke ervaring, en er wordt gesuggereerd dat dit een bewijs is van beheersing van mindfulness-meditatie.
We hebben deze pauzes uitgebreid bemonsterd zoals ervaren door één enkele gevorderde mediteerder (met meer dan 23.000 uur meditatietraining) en 37 pauzegebeurtenissen geanalyseerd die zijn verzameld in 29 EEG-sessies tussen 12 november 2019 en 11 maart 2020. Spectrale analyses Voor omgevings-EEG-gegevens zijn de Uit de stopzettingen bleek dat deze gebeurtenissen werden gekenmerkt door een wijdverbreide afname van het alfavermogen, beginnend ongeveer 40 seconden vóór het begin ervan, en dat dit alfavermogen onmiddellijk na het stoppen het laagst was.
Een op regio-of-interest (ROI) gebaseerd onderzoek van deze bevinding onthulde dat alfa-suppressie een lineaire afname vertoonde in de occipitale en pariëtale gebieden van de hersenen tijdens de periode vóór het stoppen.
Bovendien waren er bescheiden toenamen in het theta-vermogen van de centrale, pariëtale en rechter temporale ROI’s tijdens het pre-stop-tijdsbestek, terwijl het vermogen in de delta- en bèta-frequentiebanden niet significant verschilde van de peri-stop-omstandigheden.
Door pauzes te relateren aan objectieve en intrinsieke metingen van hersenactiviteit (d.w.z. EEG-vermogen) geassocieerd met bewustzijn en psychologisch functioneren op een hoger niveau, leveren deze bevindingen bewijs van het vermogen van ervaren mediteerders om vrijwillig hun bewustzijnsstaat te moduleren en basiswerk te leggen. Om deze unieke gevallen te bestuderen met behulp van een neurowetenschappelijke benadering.
