Voordelen van het bevorderen van verpleegkundige functies in Nederland

Inge Rinzema, één van de ruim 5000 praktijkondersteuners in Nederland en voorzitter van de Nederlandse Beroepsvereniging, legt uit: “Verpleegkundigen verrichten verpleegkunde met klinische vaardigheden en kennis. Voor verpleegkundig professionals (V&VN VS).

Hier zorgt hij sinds 2014 voor ouderen, voornamelijk in een verpleeghuis in de stad Groningen, maar bezoekt ook het gezondheidscentrum voor gehandicapten. Daarnaast adviseert hij lokale huisartsen. Door de jaren heen heeft hij opgemerkt dat de behoeften van patiënten aanzienlijk zijn veranderd, wat een weerspiegeling is van de vergrijzing van onze bevolking.

“Vroeger was het heel gemakkelijk om naar een verpleeghuis te gaan, maar tegenwoordig moet je, voordat je daarvoor in aanmerking komt, echt zwak zijn en een complexe behoefte aan medische en/of verpleegkundige zorg hebben”, zegt ze. “Als gevolg hiervan wonen veel oudere volwassenen met medische aandoeningen thuis, terwijl de gemeenschapszorgdiensten de vraag niet kunnen bijhouden. Daarom is de connectie met verpleegkundigen belangrijker dan ooit.

In het verpleeghuis bedient Inge een bevolking van 1200 bewoners en werkt ze samen met een team van 12 specialisten, 10 huisartsen en 7 verpleegkundigen. Hij is verantwoordelijk voor het verlenen van medische behandeling en diensten aan bewoners, waaronder het behouden of verbeteren van de geestelijke gezondheid en fitheid en het bevorderen van sociale activiteit.

Indien nodig bevorderen medische verwijzingen een betere levenskwaliteit en helpen bewoners uiteindelijk aan hun wensen te voldoen. Soms gaat het daarbij om het uitvoeren van bepaalde behandelingen, hoewel altijd de behoeften en de veiligheid van de persoon de hoogste prioriteit hebben.

“Als verpleegkundig specialist breng ik veel tijd door met mijn patiënten”, vertelt Inge. “Ik leer ze goed kennen, waardoor ik goed begrijp welke verpleegkundige zorg en medische behandeling ze nodig hebben en hoe ik deze kan integreren in een behandelplan.”

Tot het werk van Inge behoort ook het verlenen en organiseren van palliatieve zorg en zorg rond het levenseinde. Palliatieve zorg heeft tot doel de kwaliteit van leven te verbeteren en verlichting te bieden van pijn en andere symptomen. “Het meest lonende aan mijn werk is dat ik de laatste fases van het leven van een patiënt zo goed mogelijk kan maken, zodat hij mooi kan sterven, zodat er geen pijn is, geen complicaties, geen langdurig lijden… Je krijgt alleen maar Eén kans voor een patiënt en diens naasten om dat recht te hebben. Als verpleegkundig specialist kan ik dat doen.

Het bevorderen van de adoptie van verpleegkundigen

Hier legt ze uit welk positief verschil verpleegkundig specialisten kunnen maken, maar het heeft lang geduurd voordat de rol landelijk werd geaccepteerd. Het Nederlandse Ministerie van Volksgezondheid introduceerde de rol van verpleegkundig specialist in 1997 als een geavanceerde positie voor verpleegkundigen om beter te kunnen reageren op de groeiende gezondheidszorgbehoeften van de bevolking in het hele land. De regering heeft ook een universitair diploma ingevoerd om de expertise en competentie van verpleegkundig specialisten te ondersteunen.

Anno 2012 beschikt het land echter nog steeds niet over een nationaal raamwerk of wetgeving om ervoor te zorgen dat deze rol in heel Nederland op consistente wijze wordt gepubliceerd. Hierdoor werden patiënten in sommige delen van het land onderbenut door verpleegkundigen.

Redenen hiervoor zijn onder meer scepsis en bezorgdheid over de veiligheid van de patiënt, vooral omdat verpleegkundigen bepaalde taken uitvoeren die normaal gesproken door artsen worden uitgevoerd, zoals het voorschrijven van medicijnen en het uitvoeren van bepaalde medische procedures.

V&VN VS kiest voor een nieuwe aanpak en stelt landelijke tests en een pilotwet voor die verpleegkundig specialisten het recht zou geven om in hun uitgebreide rol in het hele land te werken, maar slechts voor een beperkte periode van vijf jaar. Na deze periode zal een uitgebreide evaluatie plaatsvinden waarbij zowel de V&VN VS als de Koninklijke Nederlandse Maatschappij der Geneeskunst betrokken zijn.

Het resulterende rapport is positief en laat zien dat verpleegkundig specialisten inderdaad veilige zorg van goede kwaliteit kunnen bieden. De verpleegkundigen bleven en hun onafhankelijke, volledige praktijkbevoegdheden werden in september 2018 in de wet omgezet.

De werkdruk van artsen is ook gunstig

Het hebben van verpleegkundig specialisten in deze settings heeft een groot verschil gemaakt, zoals Inge's collega Arnold Bishop, arts geriatrische zorg, het er graag mee eens is.

“Onze organisatie is begonnen met het werven van verpleegkundigen in onze regio van Nederland, waardoor de kloof tussen verpleegkundigen en artsen werd overbrugd en zij een deel van de klinische zorg konden overnemen. Het bleek een gouden kans”, herinnert hij zich.

“Vanaf het begin worden verpleegkundig specialisten gepositioneerd als volwaardige leden van het medisch team, met hun eigen professionele verantwoordelijkheden en patiëntenafdelingen. We werken samen als een team; artsen zijn geen supervisors, maar collega’s met verschillende kennis en verschillende vaardigheden. Competenties en verantwoordelijkheden van praktijkondersteuners betekenen dat artsen en verpleegkundigen ook de coaches duidelijk onderscheiden, dus wij werken graag met hen samen.

Arnold concludeert: “Het feit dat we meer verpleegkundigen in ons klinische team hebben – die nu een derde van het team uitmaken – heeft ons in staat gesteld het spectrum aan behandelingen dat we aanbieden uit te breiden en de kwaliteit van de zorg te verbeteren.”

Naarmate het aantal gezondheidswerkers toeneemt en landen te maken krijgen met wijdverbreide personeelstekorten, zoeken de gezondheidszorgsystemen in de Europese regio van de WHO naar oplossingen om de capaciteiten te vergroten en te verbeteren om in de groeiende en veranderende gezondheidsbehoeften te voorzien. Het bevorderen van verpleegkundige rollen is een innovatie die mensen helpt motiveren, behouden en aantrekken voor het beroep van verpleegkundige.

De WHO/Europa erkende het belang van het uitbreiden van de rol van verpleegkundigen om de gezondheidszorg te verbeteren en publiceerde onlangs een technische briefing voor regeringen, beleidsmakers en andere besluitvormers. Deze brief schetst de wegen naar het bevorderen van rollen, levert bewijs van de resultaten hiervan, en deelt lessen uit landen die programma's hebben geïntroduceerd om dit mogelijk te maken.

Helpt meer verpleegkundigen te behouden

Omdat veel landen in de regio moeite hebben om voldoende verpleegkundigen te behouden of aan te trekken, kan het verbeteren van hun rollen en verantwoordelijkheden voor verpleegkundigen helpen het personeel te motiveren door middel van zinvolle loopbaanontwikkeling.

Dit punt wil ze hier graag onderstrepen: “Hier in Nederland krijg je door te solliciteren als verpleegkundig specialist de kans om een ​​door de overheid gesubsidieerde masteropleiding te behalen. Het biedt je een nieuwe, opwindende carrière die zowel verpleegkunde als geneeskunde omvat, met volledige hands-on autoriteit.

Helaas wordt het aantal verpleegkundigen dat verpleegkundig specialist kan worden beperkt door het aantal gesubsidieerde diplomaplaatsen. Momenteel bedraagt ​​dat 450 per jaar, wat betekent dat alle hogescholen in Nederland die een master-na-master verpleegkunde aanbieden, lange wachtlijsten hebben van verpleegkundigen met een bachelordiploma die hun carrière vooruit willen helpen.

“Het is jammer, want ik denk dat de gezondheidszorg in het algemeen er veel baat bij zou hebben als er meer verpleegkundigen zouden zijn”, zegt Inge. ‘De visie van onze organisatie [V&VN VS] In 2030 heeft iedere patiënt in Nederland toegang tot geïntegreerde zorg en behandeling door een verpleegkundig specialist.

Het ontwikkelen van verpleegkundige rollen in de Europese regio van de WHO

In de hele regio breiden veel landen de rollen en verantwoordelijkheden van verpleegkundigen uit, waaronder de introductie van de rol van de verpleegkundige, het introduceren van innovatie in gezondheidszorgsystemen, het verbeteren van de toegang tot zorg en het bereiken van betere gezondheidsresultaten terwijl de kosten worden verlaagd.

Hoewel de aard van deze nieuwe rollen varieert afhankelijk van de context van elk land, delen ze gemeenschappelijke kenmerken: toegenomen gespecialiseerde kennis, het vermogen om complexe beslissingen te nemen en uitgebreide gebieden van de klinische praktijk.