Wereldkampioenschap cricket 2023 | Na de indrukwekkende overwinning op Zuid-Afrika liet Nederland zien dat het er is om te blijven

En het was niet alleen het resultaat. Het was verbazingwekkend genoeg, ja.

Het was ook niet alleen de marge. Het was ook indrukwekkend genoeg.

Maar de manier waarop Nederland dinsdag in Dharamshala Zuid-Afrika versloeg, zorgde voor een van de grootste tegenslagen op een WK cricket ooit. De Nederlanders zijn de Protea’s te slim af geweest en te slim af.

Kijk eens naar de manier waarop de inspirerende Nederlandse schipper Scott Edwards – die waarschijnlijk de innings van zijn leven had gespeeld – zijn bowlers gedurende de Zuid-Afrikaanse innings opstelde. Vooral de manier waarop hij de spinners in de eerste PowerPlay met goed resultaat gebruikte, waarbij hij zeven van de eerste acht overs zag bowlen. Of de manier waarop hij de middenvelder bewoog toen Rassie van der Dusen de treffer opvangde en de bal in omgekeerde richting moest vasthouden.

Edwards kreeg behoorlijk wat hulp, aangezien de voorgestelde kaart van Max O’Dowd bij de val van elk wicket werd getrokken. De zorgvuldige planning – die misschien niet zo moeilijk is gezien de gegevens waarover het Centrum voor Onderzoek naar Moderne Cricket beschikt – is één ding, maar de uitvoering is iets heel anders.

Zuid-Afrika was zeker niet van plan om 32 extra’s weg te geven in 43 overs (slechts zeven door de regen). De Nederlanders gaven daarentegen slechts acht; Ze hadden niet genereuzer kunnen zijn, omdat ze in hun bowlingopstelling niet de stamboom en ervaring hadden van Kagiso Rabada, Lungi Ngidi of Keshav Maharaj. Wat ze in overvloed hadden was discipline en een verlangen om te bewijzen dat ze erbij hoorden.

Toen ze sloegen, lieten ze zien dat ze de veerkracht hadden om instortingen van de hoogste en middenklasse te overwinnen: ze werden teruggebracht tot 112 voor zes met nog maar 16 overs over. Aangevoerd door de ongeslagen 78-ball van de aanvoerder, gooiden ze er 104 uit in de laatste negen overs. De bowlers vernietigden vervolgens de enorme slagbeurt van Zuid-Afrika – die misschien net zo krachtig was als alle andere in de competitie – gedurende de eerste twaalf overs, en uiteindelijk was de score 46 voor vier.

Zeven overs later, toen Heinrich Klaassen viel, moet de hoop van Zuid-Afrika beginnen te vervagen. Dit was niet de eerste grote overwinning voor de Flying Dutchmen in een ODI dit jaar. Dit was eigenlijk de derde in de afgelopen vier maanden.

Door die eerdere overwinningen konden ze op het vliegtuig naar India stappen. In twee gedenkwaardige WK-kwalificatiewedstrijden in Zimbabwe versloegen ze West-Indië en Schotland.

Logan Van Beek was de architect van de overwinning op de voormalig wereldkampioen. West-Indië scoorde 374 voor zes en Nederland reageerde met 374 voor negen, waarbij Van Beek voor laat vuurwerk zorgde (28 uit 14) en uit de laatste bal.

Maar het terugbetalingsverzoek werd goedgekeurd door coach Ryan Cook. In de Super Over sloeg Van Beek zijn goede vriend Jason Holder voor 30, sloeg elke bal voor een grens en pakte vervolgens beide West-Indische wickets met naadbowling.

Deze overwinning, zo vertelde een welbespraakte Van Beek deze verslaggever op een regenachtige middag in Thiruvananthapuram begin deze maand, betekende veel voor het team. “Het gaf ons de overtuiging dat we de beste ter wereld kunnen trotseren en dat we die beslissende momenten kunnen winnen”, zei hij. “Om de game naar de Super Over te brengen, moesten we een groot totaal nastreven. Je moet dat volledige geloof hebben, dat volledige vertrouwen om eropuit te gaan en het te doen. Ik denk dat dat de omgeving is die we nu hebben gecreëerd… de spelers die binnenkomen, kunnen die energie voelen.”

Van Beek werd geboren in Nieuw-Zeeland en speelde voor hen op het WK Onder-19. De laatste keer dat hij door India toerde, een jaar geleden, speelde hij zelfs voor Nieuw-Zeeland-A in een Test- en ODI-serie.

Net als hij zijn er anderen in het team die in andere landen zijn geboren of getogen. Roelof van der Merwe, die met 19 ballen 29 achterop sloeg en vervolgens Temba Bavuma en Van der Dusen met zijn linkerarm wegstuurde, speelde tot 2010 voor Zuid-Afrika.

Edwards werd geboren in Tonga en groeide op in Australië, terwijl Teja Nidamanuru, die maar liefst 111 scoorde uit slechts 76 ballen in die opmerkelijke achtervolging tegen West-Indië in de kwalificatiewedstrijden, en Vikramjit Singh, in India werden geboren. De roots van O’Dowd gaan terug naar Nieuw-Zeeland. Vikramjit leerde echter cricket in Nederland, net als Aryan Dutt, een andere speler van Indiase afkomst.

“De diversiteit van het team is iets dat we elke dag vieren”, zegt Cook, een coach uit een vooraanstaande Zuid-Afrikaanse cricketfamilie. Hindoes In Thiruvananthapuram na een training. “Het is iets waar we heel trots op zijn, het samenbrengen van zo’n diverse groep mensen.”

Tot het team behoren ook talentvolle cricketers van Nederlandse afkomst zoals Bas de Leyde, de man die een sleutelrol speelde in de cruciale Super Six-wedstrijd tegen Schotland in de kwalificatiewedstrijden. Het was in feite een van de beste allroundprestaties ooit bij ODI-cricket.

De Leyde, wiens vader Tim in drie WK-finales speelde, pakte er vijf voor 52 off-seals bowlen en sloeg vervolgens 123 van 92 ballen om de succesvolle achtervolging van zijn ploeg te leiden, die binnen 44 overs moest worden voltooid om Schotland in te halen op basis van de netto run rate. Daarmee kwalificatie voor het WK. Hij werd de vierde cricketspeler in de geschiedenis die honderd scoorde en vijf wickets pakte in een ODI.

Zo hielpen zijn heldendaden de Nederlanders voor het eerst sinds 2011 terug te keren naar de WK-finale. De coach speelde hierin een belangrijke rol.

“Het was geweldig om met de jongens samen te werken”, zei Cook. “Ze waren geweldig wat betreft hun werktempo. Hun arbeidsethos is ongelooflijk. Ze willen leren. Ze willen groeien. Ze willen beter worden.”

Ze worden ongetwijfeld beter. Het optreden in Dharamshala is bewijs genoeg. Ze schokten Zuid-Afrika tijdens de T20 World Cup in Adelaide afgelopen november.

In de 2014-editie van de T20 Wereldbeker in Bangladesh schoven ze door naar de Super 10, waar ze een beroemde overwinning op Engeland boekten. Ze versloegen Engeland voor 88, nadat ze 133 voor vijf hadden gemaakt.

Dit jaar hebben ze laten zien dat ze het vermogen hebben om hun sterke rivalen in het ODI-formaat te verrassen. Na deelname aan de ODI World Cups in 1996, 2003, 2007 en 2011 arriveerde het team in India op zoek naar wat veren, waarbij de aanvoerder niets minder dan een run naar de halve finale op het oog had.

Dit klinkt misschien erg ambitieus, maar als je een ster wilt raken, moet je ook naar de maan mikken. Optredens als die tegen Zuid-Afrika kunnen ervoor zorgen dat cricket meer belangstelling krijgt in Nederland, waar het spel moet concurreren met meer populaire sporten als voetbal en hockey.

“We hopen dat het WK de ambitie zal wekken dat mensen uit cricket stappen”, aldus Cook. “Dus dat is waar we op hopen. Ik denk dat het nog wel even gaat duren. Maar dit is echt een startpunt in die richting.”

dat het.