Wetenschappers boorden een ijskern uit Antarctica en waren gealarmeerd door wat ze vonden

CNN
—

Bewijs uit een ruim 600 meter hoge ijskern laat zien dat de ijskap van West-Antarctica ongeveer 8000 jaar geleden plotseling en dramatisch kromp, zo blijkt uit nieuw onderzoek. Een alarmerend visioen Hoe snel zal het ijs van Antarctica smelten en zal de zeespiegel stijgen.

Een deel van de ijskap is aan het einde van de laatste ijstijd in slechts 200 jaar met 450 meter (1476 voet) dunner geworden – een hoogte groter dan het Empire State Building. Volgens de studie Woensdag gepubliceerd in het tijdschrift Nature Geoscience.

Volgens de auteurs van het onderzoek is dit het eerste directe bewijs dat waar dan ook op Antarctica een dergelijk snel ijsverlies aantoont.

Hoewel wetenschappers wisten dat de ijskap aan het einde van de laatste ijstijd groter was dan nu, was hij veel kleiner. Eric Wolff, een glacioloog aan de Universiteit van Cambridge in het Verenigd Koninkrijk en auteur van de studie, zei dat wetenschappers niet precies wisten wanneer deze krimp plaatsvond.

Deze studie verandert dat, vertelde hij aan CNN. “We konden precies bepalen wanneer het zich terugtrok, maar we konden ook bepalen hoe snel het afnam.”

Wolf zei dat het nu duidelijk is dat de ijskap zich in het verleden zeer snel heeft teruggetrokken, en dat het gevaar bestaat dat deze opnieuw kan beginnen. “Als het begint te dalen, zal dat zeer snel gebeuren”, voegde hij eraan toe.

Dit kan ernstige gevolgen hebben voor de mondiale zeespiegelstijging. De ijskap van West-Antarctica bevat voldoende water om de zeespiegel met ongeveer 5 meter te laten stijgen – meer dan 16 voet – wat verwoestende overstromingen zou kunnen veroorzaken in kuststeden over de hele wereld.

Ted Scambos, een glacioloog aan de Universiteit van Colorado Boulder, zei dat de studie “uitstekend speurwerk” is over een groot deel van de Antarctische ijskap.

De belangrijkste boodschap, zo vertelde hij aan CNN, is dat “de hoeveelheid ijs die op Antarctica is opgeslagen zeer snel zou kunnen veranderen – in een tempo dat voor veel kuststeden moeilijk te hanteren is.”

IJskernen zijn historische archieven van de atmosfeer van de aarde. Bestaat uit lagen ijs Gevormd door vallende en samengeperste sneeuw Duizenden jaren lang hebben ze luchtbellen uit de oudheid en verontreinigende stoffen bevat die een milieurecord vormen Veranderingen over duizenden jaren.

De ijskernen die in het onderzoek zijn geanalyseerd, zijn geboord vanuit de Skytrain Ice Rise, gelegen aan de rand van de ijskap, vlakbij het punt waar het ijs begint te drijven en onderdeel wordt van de Ronne-ijsplaat.

Wetenschappers hebben het in 2019 gewonnen, in een moeizaam proces waarbij veertig dagen lang continu werd geboord, waarbij een dunne cilinder ijs steeds een meter per keer werd uitgetrokken. Vervolgens sneden ze het hart in stukjes, verpakten ze in geïsoleerde dozen bij een temperatuur van min 20 graden Celsius en stuurden ze per vliegtuig naar Groot-Brittannië en vervolgens per schip.

Eenmaal in Groot-Brittannië maten wetenschappers waterisotopen in de ijskernen, die informatie verschaffen over de temperatuur in het verleden. Warmere temperaturen duiden op lager ijs – zie het als een berg, zei Wolf, hoe hoger je klimt, hoe kouder het wordt.

Ze maten ook de druk van luchtbellen die vastzaten in het ijs. Lager, dunner ijs bevat luchtbellen onder hogere druk.

Wolf zei: Het was een verrassing toen uit de gegevens bleek hoe snel het ijs aan het einde van de laatste ijstijd smolt. “We hebben veel tijd besteed aan het controleren of we niets verkeerd hadden gedaan met de analyse.”

De ijskap van West-Antarctica is bijzonder kwetsbaar voor klimaatverandering, omdat het land eronder onder zeeniveau ligt en naar beneden helt. Wanneer warm water de bodem bereikt, kan het zeer snel smelten. “Er zou een op hol geslagen proces kunnen plaatsvinden, en dat is duidelijk wat er 8000 jaar geleden gebeurde,” zei Wolf.

Wat de bevindingen zo zorgwekkend maakt, is dat zodra deze ontsnapping plaatsvindt, “we heel weinig of niets kunnen doen om dit te stoppen”, zegt Isobel Royle, glacioloog bij de British Antarctic Survey en co-auteur van het onderzoek. Ze vertelde het aan CNN.

Het cruciale punt “is om het niet te veel te testen”, zei Wolf, en dat betekent dat de klimaatverandering moet worden aangepakt. “We kunnen deze omslagpunten nog steeds vermijden”, zei hij.

Het rapport zegt dat de nieuwe gegevens de nauwkeurigheid zullen helpen verbeteren van modellen die wetenschappers gebruiken om te voorspellen hoe de ijskap in de toekomst zal reageren op de opwarming van de aarde.

David Thornalley, oceanograaf en klimaatwetenschapper aan het University College London, zei dat de onderzoeksgegevens “verbazingwekkend” waren. Hij waarschuwde dat toen de studie naar een periode van 8.000 jaar geleden keek, toen de klimaatomstandigheden anders waren, de resultaten geen direct voorbeeld waren van wat er vandaag de dag zou gebeuren. Maar hij voegde eraan toe dat ze nog steeds “inzicht kunnen verschaffen in de manier waarop ijskappen kunnen instorten.”

De studie komt op een moment dat wetenschappers alarm blijven slaan over wat er gebeurt met het meest geïsoleerde continent op aarde.

De Thwaites-gletsjer, ook in West-Antarctica, Het lost snel op. Een onderzoek uit 2022 zei dat de Thwaites-rivier – ook wel de ‘Doomsday-gletsjer’ genoemd vanwege het catastrofale effect dat de instorting ervan zou kunnen hebben op de stijging van de zeespiegel – verwoestend was. Hangend aan haar nagels Terwijl de planeet opwarmt.

Deze nieuwe studie vergroot deze zorgen, zei Scambos. “(Het) laat zien dat dezelfde processen die we zien, die nog maar net zijn begonnen in gebieden als de Thwaites-gletsjer, zich eerder hebben voorgedaan in vergelijkbare gebieden op Antarctica, en in feite is het tempo van het ijsverlies vergelijkbaar geweest met onze ergste angsten.” over weggelopen ijs. Verlies.”