Wetenschappers hebben eindelijk het mysterie opgelost van hoe de Maya-kalender werkte

Een anonieme lezer citeert een rapport van Popular Mechanics: De 819-daagse cyclus van de Maya-kalender heeft wetenschappers decennialang voor verbijstering gebracht, maar nieuw onderzoek laat zien hoe het werkt. Het komt overeen met de planetaire cycli over een periode van 45 jaar. Dit is een bredere kijk op de moeilijke kalender dan iemand eerder heeft geprobeerd. in een onderzoek Gepubliceerd in het Journal of Ancient Mesoamericabenadrukten twee onderzoekers van Tulane University hoe de onderzoekers de 819-daagse telkalender niet konden verklaren totdat ze hun kijk verruimden.

“Hoewel eerder onderzoek heeft geprobeerd planetaire conjuncties gedurende 819 dagen weer te geven, is de vierdelige kleurenrichtingskaart te kort om goed te passen bij de gecombineerde perioden van de zichtbare planeten”, schreven de auteurs van het onderzoek. “Door de lengte van de kalender te vergroten tot 20 perioden van 819 dagen, ontstaat er een patroon waarin de synodische perioden van alle zichtbare planeten evenredig zijn met de stationspunten op de grotere kalender van 819 dagen.” Dit betekent dat de Maya’s een 45-jarige kijk op de uitlijning van de planeten hebben genomen en deze hebben gecodeerd in een kalender die moderne geleerden verbijsterd achterliet.

Mercurius is altijd het startpunt geweest voor de lastige tijdlijn omdat de synodische periode – 117 dagen – mooi overeenkomt met de 819. Vanaf daar moeten we echter beginnen met het extrapoleren van het getal 819, en als je 20 cycli uitzet vanaf de 819, je kunt alle grote planeten in de mix passen. Mars is mogelijk de belangrijkste factor in de totale lengte. Met een synodische periode van 780 dagen passen 21 perioden precies in 16.380 of 20 cycli van 819. Venus heeft zeven perioden nodig om in vijf opsommingen van elk 819 dagen te passen, Saturnus heeft 13 perioden om in zes opsommingen van elk 819 dagen te passen, en Jupiter 39 periode tot 19.819 tellingen. De auteurs schrijven: “In plaats van hun focus te beperken tot een bepaalde planeet, zagen de Maya-astronomen die het 819-dagengetal creëerden het als een groter kalendersysteem dat zou kunnen worden gebruikt om alle zichtbare synodische perioden voor de planeet te voorspellen, evenals punten proportioneel. aan hun cycli in de Tzol’ken-ronde en kalenderronde.”