Wetenschappers simuleren een ‘miniatuur’ wormgat zonder ruimte en tijd te verscheuren | ruimte

Ze zijn een steunpilaar van sciencefiction, en ze zijn klein en bestaan ​​niet in de fysieke ruimte, maar onderzoekers zeggen dat ze een theoretisch wormgat hebben gecreëerd.

Onderzoekers kondigen aan dat ze twee mini-zwarte gaten in een kwantumcomputer hebben gesimuleerd en een bericht tussen hen hebben verzonden door wat lijkt op een tunnel in de ruimte-tijd.

Ze zeiden dat op basis van geteleporteerde kwantuminformatie een doorkruisbaar wormgat verscheen, maar dat er geen scheuren in ruimte en tijd werden gecreëerd in het experiment, volgens de studie die woensdag in Nature is gepubliceerd.

Een wormgat – een scheur in ruimte en tijd – is een brug tussen twee verre delen van het universum. Wetenschappers noemen ze de Einstein-Rosen-bruggen, naar de natuurkundigen die ze beschreven: Albert Einstein en Nathan Rosen.

“Het ziet eruit als een eend, het loopt als een eend, het krijst als een eend. Dat is wat we op dit moment kunnen zeggen – dat we iets hebben dat in termen van de eigenschappen waar we naar kijken, het lijkt op een wormgat, ”zei natuurkundige en co-auteur Joseph Leiken van Fermilab, Physics American particle and accelerator lab.

Caltech-natuurkundige Maria Spiropoulou, een co-auteur van het artikel, beschreef het onderzoek als het hebben van de eigenschappen van een ‘mini-wormgat’ en hoopt nu stap voor stap ‘wormgaten voor volwassenen en kleine wormgaten voor baby’s’ te maken. De dynamiek van het wormgat werd waargenomen op een kwantumapparaat bij Google, de Sycamore Quantum Processor.

Deskundigen die niet bij het experiment betrokken waren, waarschuwden dat het belangrijk is op te merken dat het wormgat niet echt is gemaakt, maar ze hebben wel gewezen op toekomstige mogelijkheden.

Daniel Harlow, natuurkundige aan het Massachusetts Institute of Technology, vertelde hij aan de New York Times Het experiment was gebaseerd op modellering die zo eenvoudig was dat het bestudeerd had kunnen worden met potlood en papier.

“Ik zou zeggen dat dit ons niets leert over kwantumzwaartekracht dat we nog niet wisten”, schreef Harlow. “Aan de ene kant vind ik het opwindend als technische prestatie, want als we het niet kunnen (en dat hebben we nog niet gedaan), dan zal het simuleren van interessantere kwantumzwaartekrachttheorieën zeker van tafel zijn.”

De auteurs van het onderzoek leggen zelf uit dat wetenschappers nog lang niet in staat zijn om mensen of andere organismen via dit portaal te sturen.

“Experimenteel, voor mij, zal ik je vertellen dat het heel, heel ver is. Mensen komen naar me toe en vragen: ‘Kun je je hond in een wormgat stoppen?’ Dus nee,” vertelde Spiropolo aan verslaggevers tijdens een video-briefing. “…Dit is een enorme sprong.”

“Er is een verschil tussen iets dat in principe mogelijk is en wat in de praktijk mogelijk is”, zegt Lyken.

“Dus houd je adem niet in over het sturen van je hond door een wormgat. Je moet ergens beginnen. En ik vind het opwindend voor mij dat we dit überhaupt in handen kunnen krijgen.”

Deze wormgaten zijn consistent met de algemene relativiteitstheorie van Einstein, die zich richt op de zwaartekracht, een van de fundamentele krachten in het universum. Natuurkundige John Wheeler bedacht de term ‘wormgat’ in de jaren vijftig.

“Deze ideeën bestaan ​​al heel lang en het zijn zeer krachtige ideeën”, zei Laiken. “Maar uiteindelijk zitten we in de experimentele wetenschap en worstelen we nu al heel lang met een manier om deze ideeën in het lab te onderzoeken. En dat is wat hier echt opwindend aan is. Het is niet alleen: ‘Oké, wormgaten’ zijn cool.’ Dit is een manier om er echt naar te kijken. Dit zijn heel basale problemen van het werken in een laboratoriumomgeving.”

met Reuters