Wetenschappers zeggen dat het oudste bos ter wereld is ontdekt

Wetenschappers hebben in kliffen aan de kust van Zuidwest-Engeland ontdekt wat volgens hen het oudst bekende versteende bos ter wereld is.

Het werd ontdekt in hoge zandstenen kliffen nabij Minehead, Somerset, vlakbij het vakantiekamp van Butlin.

Onderzoekers van de universiteiten van Cambridge en Cardiff zeggen dat het de oudste gefossiliseerde boom is die ooit in Groot-Brittannië is gevonden en het oudst bekende bos op aarde.

De bomen, bekend als calamophyton, lijken op palmbomen.

Beschreven als een soort ‘prototype’ voor de huidige bomen, waren de grootste tussen de twee en vier meter hoog.

De onderzoekers identificeerden plantenfossielen en puin, evenals versteende boomstammen en sporen van wortels.

Ze laten zien hoe vroege bomen honderden miljoenen jaren geleden het landschap vormden en rivieroevers en kustlijnen stabiliseerden.

Co-auteur dr. Christopher Berry, van Cardiff's School of Earth and Environmental Sciences, zei: 'Toen ik voor het eerst de afbeeldingen van de boomstammen zag, wist ik onmiddellijk wat ze waren, gebaseerd op 30 jaar studie van deze boomsoort over de hele wereld. '

“Het was geweldig om ze zo dicht bij huis te zien. Maar het meest betekenisvolle inzicht komt voort uit het voor het eerst zien van deze bomen op de locaties waar ze groeiden.”

Dr. Paul Kenrick, een paleontoloog bij het Natural History Museum, die niet betrokken was bij het onderzoek, zei dat deze aanwijzingen over hoe planten in die tijd samengroeiden erg belangrijk waren.

Onderzoekers zeggen dat het fossiele bos ongeveer vier miljoen jaar ouder is dan de vorige recordhouder in de staat New York.

Het wordt gevonden in de Glad Sandstone Formation langs de kusten van Devon en Somerset en dateert uit de Devoon-periode, tussen 419 en 358 miljoen jaar geleden, de tijd van de grote expansie van het leven op aarde. Deze periode wordt Devon genoemd vanwege de mariene rotsen die die periode symboliseren en die geologen voor de kust hebben gevonden.

Onderzoekers zeggen dat het ontdekkingsgebied destijds een semi-aride vlakte was, niet verbonden met Engeland, maar met delen van Duitsland en België, waar ook fossielen van dergelijke bomen zijn gevonden.

“Dit was een heel vreemd bos, niet zoals elk ander bos dat je vandaag de dag zou zien”, zegt professor Neil Davies van de afdeling Aardwetenschappen van de Universiteit van Cambridge, eerste auteur van het onderzoek.

“Er was nog geen noemenswaardige begroeiing en het gras was nog niet verschenen, maar er vielen wel veel takken van deze dichte bomen, wat een enorme impact had op het landschap.”

Dr. Kenrick van het Natural History Museum zei dat de bomen heel anders waren dan alle bomen die we vandaag de dag kennen. Misschien wel de meest vergelijkbare moderne tegenhanger is Dicksonia antarctica, een soort boomvaren afkomstig uit Australië, maar in Groot-Brittannië gebruikelijk als sierplant.