WK cricket 2023: Zuid-Afrika lijdt schokkende nederlaag tegen Nederland

De ongeslagen reeks van Zuid-Afrika op het WK eindigde met een schokkende nederlaag van 38 wedstrijden tegen Nederland in Dharamsala.

In een wedstrijd die vanwege regen werd teruggebracht tot 43 overs, stortten de bowlinginspanningen van de Proteas in na een dominante start, waardoor Oranje 245-8 kon scoren.

De ongeslagen 78 van Kapitein Scott Edwards leidden hen naar een opmerkelijk herstel van 82-5.

Als reactie hierop zakte de ploeg van Temba Bavuma van 36-0 naar 44-4 en werd uiteindelijk uitgeschakeld op 207 in de finale.

Het is de eerste overwinning van Nederland in het toernooi en de eerste keer dat het land een testland versloeg in een WK boven de 50.

Hoewel de slagpogingen van Zuid-Afrika teleurstellend waren, was het hun bowlingprestatie aan het einde van de Nederlandse innings die hun ondergang begon.

Hun discipline nam af toen Edwards een counteraanval deed naast batslieden van lagere orde Roelof van der Merwe, die een 19-ball 29 maakte, en Aryan Dutt, die drie zessen sloeg in zijn 23 not out, waarbij Nederland won met 105 runs van de laatste 9,1 overs. . Bedragen.

Zuid-Afrika leek zichtbaar teleurgesteld toen ze halverwege het veld verlieten, maar waren nog steeds favoriet, gezien hun enorme ervaring en pre-match vorm na verpletterende overwinningen op Australië en Sri Lanka.

David Miller was de enige Proteas-batsman van de hoogste orde die enige weerstand toonde met zijn 43, maar zijn vertrek in de 31e over liet zijn ploeg met 145-7 worstelen voordat Keshav Maharaj’s 40 vanaf de negende tevergeefs bleek.

Hoewel het resultaat een schok was, verkeert Zuid-Afrika nog steeds in een goede positie om zich te kwalificeren voor de knock-outrondes, nadat het Australië en Sri Lanka heeft verslagen, en zal het zaterdag in Mumbai proberen terug te komen tegen Engeland.

De mannen van Bavuma begonnen hun WK-campagne op verbluffende wijze, waarbij ze een laagterecord neerzetten tegen Sri Lanka voordat ze Australië versloegen om een ​​vroege plaats als titelkandidaat te behalen.

Tegen Nederland begonnen ze op dezelfde manier, waarbij Kagiso Rabada indruk maakte met twee vroege doelpunten, gesteund door Lungi Ngidi en de steeds beter wordende Marco Janssen, die er ook twee aan hun totaal toevoegde.

De Nederlandse batslieden hadden geen antwoord op hun swing en consistentie, en werden beperkt door de vervelende nauwkeurigheid van Keshav Maharaj’s spin – hij eindigde met 1-38.

Met Nederland aan de touwtjes op 82-5 en vervolgens 140-7 kon alleen een waarlijk somber vertoon van bowlen en fielden Zuid-Afrika van de overwinning beletten – en dat is precies wat er gebeurde.

Edwards, Van der Merwe en Dutt speelden agressief en veranderden het momentum, maar een bowlingaanval zo goed als die van Zuid-Afrika had zulke druk moeten kunnen weerstaan ​​in een wedstrijd waarin ze favoriet waren.

In plaats daarvan nam zijn lichaamstaal steeds verder af nadat elke brede bal en grens door inconsistent bowlen werd gevild.

Eén nederlaag definieert echter niet zo’n getalenteerd team, en ze hopen dat dit slechts de fluctuatie is die ze nodig hebben om zelfgenoegzaamheid of druk van verwachtingen later in het toernooi te voorkomen.

Nederlandse teams hebben een geschiedenis van beroemde tegenslagen tijdens het WK in het kortste formaat.

Ze versloegen Engeland in 2009 en vorig jaar veroorzaakten ze opnieuw een opschudding in Zuid-Afrika door te worden uitgeschakeld in de T20-competitie in Australië.

Maar ze moeten hun stempel nog drukken in een competitie die meer dan 50 wedstrijden beslaat, waarbij ze eerder alleen geassocieerde landen Schotland en Namibië hebben verslagen, wat de nederlaag van de Proteas des te indrukwekkender maakt.

Terwijl Edwards vanaf de voorkant duwde (zijn klap van nummer zeven omvatte tien vieren en een zes) waren ze dapper en veerkrachtig en weigerden ze toe te geven aan Rabada’s vaardigheid of de snelheid en het stuiteren van Ngidi en Janssen.

Met de bal bracht hun discipline Zuid-Afrika in verlegenheid.

Bavuma en Quinton de Kock lieten zich in de opener meten, laatstgenoemde was in prima vorm na opeenvolgende honderden in voorgaande wedstrijden, maar zijn ontslag door Colin Ackerman zorgde in de achtste minuut voor de val.

Het partnerschap van Heinrich Klaasen en Miller vernietigde verschillende bowlingaanvallen, en de laatste werd door Bas de Leede op 23 gedropt om meer zenuwen het Nederlandse kamp in te sturen.

Maar ze weigerden opnieuw zich te laten intimideren, waarbij zeeman Logan van Beek beide pauzes in het midden kreeg toen hij de cijfers van 3 tot 60 afrondde. Ze werden goed gesteund door De Leede, Van der Merwe en Van Meekeren, die elk twee wickets pakten.

Dit WK heeft misschien geen spannende, spannende finales gekend, maar schokken in Engeland en Zuid-Afrika zorgen er nu voor dat de groepsfase wijd open blijft.

Nederlandse kapitein Scott Edwards: “Dit is een enorme opsteker voor ons en ik ben uiteraard erg trots”, voegde hij eraan toe.

“Het is fantastisch om die prestatie te leveren en een competitie te kunnen spelen. Het is duidelijk dat Zuid-Afrika waarschijnlijk een van de favorieten is met de manier waarop ze spelen, dus het is een grote overwinning voor ons.”

Zuid-Afrikaanse kapitein Temba Bavuma: “Bij 112-6 wilden we ze niet boven de 200 laten gaan en daar hebben we zeker de bal laten vallen.

“We moeten de gevoelens laten bezinken. Het heeft geen zin te proberen te vergeten wat er is gebeurd. Het zal pijn doen en het zou pijn moeten doen. Morgen gaan we weer op reis. Onze campagne is zeker nog niet voorbij.”

Oud-Nederlandse speler Ryan ten Deutschat in het Testmatch-programma van de BBC: “Dit was een klinische prestatie en er waren enkele heroïsche individuele optredens.

“Nederland wilde het en geloofde dat het kon gebeuren. Voor mij is dit de beroemdste en meest onvergetelijke overwinning in de geschiedenis van de Nederlandse cricket.”