Zachte herinnering, krachtige kick – The New Indian Express

Express Nieuwsdienst

Chennai: Na dat verlies tegen Groot-Brittannië in de groepsfase, herinnerde het ondersteunend personeel het dameshockeyteam eraan op welk podium ze speelden. Als motiverende tool was het niet ongewoon, maar het team vroegen om weer de stap te zetten om wonderen te verrichten. Een van de ondersteunende staf, Analytisch Coach Yaniki Schopman, die na haar terugkeer uit de States de nieuwe hoofdcoach wordt, licht het deksel op wat er in Tokio is gebeurd. “We probeerden hen eraan te herinneren dat we op de Olympische Spelen stonden en dat we er het beste van moesten maken”, zegt de Nederlandse.

Ze vonden dat een herinnering nodig was nadat het team met hogere verwachtingen de wedstrijd in Groot-Brittannië inging om alleen met 1-4 te verliezen. “Je vergeet deze dingen gemakkelijk als je een speler bent. Je voelt de druk om te presteren, de urgentie, de teleurstelling… uiteindelijk, als je een stapje terug kunt doen en al het werk terug kunt nemen dat je doet.” heb gedaan om te komen waar je bent… Ik heb als speler geleerd dat je soms het feit moet omarmen dat je er bent en ook een beetje trots moet zijn om beter te spelen en beter te worden en in plaats daarvan meer succes te hebben van zo ver gaan dat je al die dingen een beetje vergeet en meer druk zet. Ik denk dat het na die derde game een kleine herinnering was … “, legt Schopman uit.

Het hielp een beetje dat Rani Rampal en co na die wedstrijd bij elkaar kwamen om wat woorden met elkaar uit te wisselen over dingen die gedaan moeten worden om de koers recht te zetten. “Wat er gebeurde, was dat het team echt bij elkaar kwam en een moeilijk maar goed gesprek had… Het was openhartig. Vanaf dat moment kwam de eenheid van het team naar voren.” Het is eerlijk om te zeggen dat het er tot dan toe twijfelachtig uitzag, zelfs als ze goed speelden en over het algemeen de oogtest doorstonden. Schopman geeft echter toe dat de ploeg zonder echte verwachtingen naar Tokio ging en logischerwijs de eerste twee nederlagen kon afschrijven.

“We kwamen naar het toernooi zonder echte verwachtingen”, legt ze uit. “We wilden gewoon spelen en zien waar we waren. Wedstrijden in Nederland en Duitsland … je weet dat je goede tegenstanders speelt. Ik denk dat we in delen van het spel competitief waren, maar uiteindelijk zijn ze meer ervaren en beter in bepaalde aspecten van het spel, dus het is logisch dat je die twee wedstrijden verliest.” Ze dankt het team voor hun eindeloze zoektocht om te leren en te groeien, net zoals ze deden tijdens de laatste fase van de Spelen. Het is iets waar ze sindsdien naar kijkt als ze in januari 2020 door de poort van Sports Authority of India (SAI) in Bengaluru loopt.

“Qua ontwikkeling is het enorm geëvolueerd”, zegt ze. “Deze groep mensen heeft zo geïnvesteerd in leren en groeien… Ik denk dat dat vanaf het moment dat ik bij me kwam heel lonend was.” Toen coach Sjoerd Marijne Schopman aan de kant stelde, moedigde hij hen aan om die laatste als klankbord te gebruiken. Het was iets wat de leden uiteindelijk deden. “Ik was een beetje nieuwsgierig om te zien of ze zouden … vanaf de eerste dag (ze deden het)”, zegt Schopmann, die in 2008 Olympisch goud won toen hij met Nederland speelde.

“Ik denk dat het team mentale en individuele stappen heeft genomen… we zijn waakzaam… bereid om te leren en te groeien en al deze dingen te doen… ik denk dat dat geweldig is en ik denk dat dat de basis is voor toekomstig succes. ” Met de kalender voor de boeg – de AFC Champions Cup (oktober 2021), de Masters (september 2022), CWG (juli-augustus 2022) en de World Cup (juli 2022) – hoopt de 44-jarige dat dat het geval zal zijn .