De zomerzonnewende is een van de grootste hemelse gebeurtenissen van het jaar en een belangrijk keerpunt in de kalender, maar er is niet veel te zien aan de hemel.
Dit jaar is anders.
De aarde, Mars en Venus bevinden zich toevallig aan dezelfde kant van de zon tijdens de zonnewende van dit jaar, en je kunt Mars en Venus aan de nachtelijke hemel zien in de buurt van de langzaam schijnende maansikkel. Laag aan de westelijke horizon, net na de schemering, zie je de opkomende maansikkel in een driehoek met helderwitte Venus en vage rode Mars. De delen van de maan die gewoonlijk donker en verborgen zijn in de maannacht, zullen gloeien met een vreemd licht dat Leonardo da Vinci in de vijftiende eeuw na Christus bestudeerde.
TOPSHOT – De zon komt op in Stonehenge, nabij Amesbury, in Wiltshire, Zuid-Engeland op 21 juni 2023, tijdens het zomerzonnewendefestival, dat al duizenden jaren oud is, om de langste dag van het jaar te vieren waarop de zon het hoogst staat . . Het stenen monument, uitgehouwen en gebouwd in een tijd dat er nog geen metalen werktuigen waren, symboliseert de semi-mythische prehistorie van Groot-Brittannië en heeft talloze legendes voortgebracht. (Photo by Daniel Leal/AFP) (Photo by Daniel Leal/AFP via Getty Images)
Daniel Leal/AFP/Getty Images
Als de aarde ’s nachts de maan verlicht
Kijk goed naar de maansikkel en je ziet de vage contouren van de volle maan. Historische bronnen noemen dit “de oude maan in de armen van de nieuwe maan” of beschrijven het als een “asgloed”, en tegenwoordig wordt het meestal de uitstraling van de aarde genoemd. Wat je ziet is eigenlijk zonlicht dat wordt weerkaatst door wolken in de atmosfeer van de aarde – alleen om terug te reflecteren op het maanoppervlak en een vage spookachtige gloed af te geven.
Als je op de maan zou staan terwijl de lange maannacht begint af te nemen, zou je de aarde aan de nachtelijke hemel zien gloeien zoals de volle maan ’s nachts hier op aarde doet – maar dan ongeveer 50 keer helderder. Toekomstige Artemis-crews zullen deze show op een dag daadwerkelijk meemaken; Astronauten op de Apollo-missies kwamen en gingen tijdens de twee weken durende maandag, dus ze zagen nooit een maannacht, laat staan de gloed van de aarde.
Een kleine telescoop of een goede verrekijker kan je een beter zicht geven op het nachtelijke deel van het maanoppervlak dat ondergedompeld is in de helderheid van de aarde. Kijk recht langs de terminator – de grens tussen de daglichtverlichte en donkere delen van de maan – voor het beste zicht op de bergen en kraters van het maanoppervlak, die in reliëf worden geworpen door de schaduwen van de maanaurora.
Donderdagavond is er nog een kans om de uitlijning van je drie naaste hemelse buren te zien. De maan zal iets helderder zijn, waardoor Mars misschien iets moeilijker te zien is, maar Venus zou nog steeds duidelijk zichtbaar moeten zijn en de helderheid van de aarde zal nog steeds zijn zwakke licht werpen op het donkere oppervlak van de maan.
‘Webgeek. Wannabe-denker. Lezer. Freelance reisevangelist. Liefhebber van popcultuur. Gecertificeerde muziekwetenschapper.’
